Կառավարությունն ու հասարակությունը փոխվել են տեղերով... կամ`

կամ միտեսակ վերնագիր այն մասին, թե ինչպես է այժմյան կառավարությունը անում է լտպ-ի գովազդը։

Սկսվեց այսպես` մի սեղանը` բան չկա. Չթողնեն, կդնես գոգդ, կտանես մի կողմ։
Հետո գնաց «զարգացումը»` մի-երկու ձող, որ անձրև գլխին չկաթի... հետո` կողքերից մի-երկու կտոր, որ քամի չփչի։
Հետո, երբ աչքերը դրանց սովորեցին,  «տեղավորվեցին». կտորը թիթեղ, պատ... 

Հիմա` այնքան թանկանոց օրինախախտումներ են անում, որ հետո պիտի բանակցել. Ինչու եք տեղեր տվել կրպակներին, որ հիմա բանակցում եք, կամ էլ, թե` բյուջեում գումար չունենք, որ փոխհատուցենք։
Անողը թող փոխհատուցի։

Թեկուզ` քրեորեն։
Հազար ասացի` դրեք, Երևանի մասին օրենք հանեք. Փակեք քաղաքը, հասկացեք, թե ինչ է պետք քաղաքին հիմա... Թե չէ` քաղաքապետ Տարնը Մարգարյանը` ՇԱՐՈՒՆԱԿԵԼՈՒ ենք համաչափ զարգանալ։ 

Դե ուրեմն` վերջ, էլ ոչ մի սպասելիք։ Ասացին` կանեն։  Ք.. իմաստով։

..Բանակցում են ՃՃ

Չեք բանակցում, է՞՞՞ Մի կողմից մութուցուրտն եք աչք մտցնում ու առաջիկա նախընտրական հոխորտանքներում գոռգռալու եք, մյուս կողմից` գովազդում եք։ Ըհը։ 

Ով նայում է այդ կրպակներին, հիշում է լտպ-ին։ Նայում է ասածներիդ, նայում է արածներիդ ու ասում է` ու ինչ տարբերություն ՞՞՞

Ասենք` կա։ Մի ժամանակ իշխանություններն էին հետևում /դե` երևի ԼՏՊ-ից առաջ, չգիտեմ/, որ պատերը առաջ չտան, ավել բան չսարքեն, ... Հիմա` հասարակությունն է հետևում, թե կառավարությունը էլ ինչն է քաքմեջ անելու ու տեղը կրպակ դնելու։

Մեկ է ինչ չափսի կրպակ։ 
Դրանք բոլորը գաղափարային են։  
Չարչիության։