Եկեղեցի չեմ գնում: Բայց մի անգամ մի առիթով գնացի:
Լիքը մարդ կար, ու ամենքը մոմեր վառած՝ աղոթում էին: Նայեցի շուրջս, նայեցի, ապա մոմեր գնեցի, վառեցի ու հայացքս վեր պարզելով՝ շշնջացի.
- Այս մարդիկ այստեղ ու նաև մյուս բոլոր մարդիկ ուրիշ վանքերում դիմում են քեզ խնդրանքներով: Մեկն առողջություն է ուզում, մյուսը՝ փող ու բարեկեցություն, երրորդը՝ այլ բան: Ու բոլոր-բոլորն ակնկալում են, որ Դու կսատարես իրենց, կհասնես, կօգնես, կնվիրես: Ես պատկերացնում եմ, թե որքան դժվար վիճակում ես Դու և որքան բարդ է բոլորի խնդրանքները բավարարել: Ու դրա համար ես Քեզանից ոչինչ չեմ ուզում կամ խնդրում: Ասա՛ ինձ, ինչո՞վ օգնեմ Քեզ, որ թեթևանա վիճակդ....
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/a.pepanyan/posts/10207800113384725?ref=notif¬if_t=close_friend_activity
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել