Երեկ Շահենը դուրս եկավ խաղադաշտ իր հոր խնդիրը բարձրացնելու նպատակով: Տղեն արեց մի բան, որը կաներ ցանկացած նվիրված զավակ: Պետք չի էդ երեխու անվան շուրջ պաթոս բարձրացնել ոչ լավ շեշտադրմամբ, ոչ էլ առավելս ևս վատ: Ակցիան ծառայեց իր նպատակին, ինչ որ բան կփոխի, թե ոչ, դա արդեն ժամաակը ցույց կտա: Շահենը անում է այն, ինչ իր պատկերացումներով ու հնարավորություններով կարողանում է հոր համար: Ինչ որ տեղ մցանկացածս ունենք սովորելու բան էդ նվիրվածությունից, բայց ինքը դա չէր անում հերոս դառնալու համար:
Մենակ Ռոնալդուն վերցրեց կարդաց ինչ էր պաստառին գրված ու սկսվեցին քննարկումները՝ մենակ էդ տղուն հետաքրքրեց, կարգին տղեն մեջների ինքն է, բլյա բլյա բլյա... մի մոռացեք որ դա նույն Ռոնալդուն էր ում օդանավակայանում քֆրտում էիք աժժ ջան: Ռոնալդուն նույն Ռոնալդուն ա, ուղղակի մարդիկ տարբեր իրավիճակներում տարբեր կերպ են իրանց պահում:
Ասածս ինչ ա՞....Հերոսից հակահերոս ու հակահերոսից հերոս սարքել եք ջրի ճամփա: Քիչմ սպասեք մի բան որ լինում ա, տեսեք մեծերն ինչ են գրում, նոր դուք էլ ոգևորվեք, մեծ ասելով ի նկատի ունեմ։
