Միանգամից ասել, որ «գեղացի» բառն օգտագործելիս ես ամենևին ի նկատի չունեմ մարդկանց, ովքեր գյուղում են ծնվել, ու ինձ համար գյուղացու ու գեղացու մեջ հսկայական տարբերություն կա։ Ինձ համար գեղացին մեկն է, ով իր քաղքենի վարքով, ցածր ճաշակով, իրեն ավելի շատը մատուցելու (քան կա իրականում) անհուն մոլուցքով է աչք ծակում, և այդպիսիք միևնույն է՝ պահպանում են իրենց անտաշությունը, որքան էլ որ հղկվեն, ու որքան էլ որ իրենց վրա փող, ժամանակ ու ջանքեր ծախսվեն։ Այսպիսով, այս անգամ էլ ձեզ եմ ուզում ներկայացնել հայ 10 հայտնիների, ովքեր առավել շատ են աչքի ընկնում նշված հատկանիշներով։
10. Արմինկա
Երբեմն գեղցու կերպարն ընկալվում է տարբեր մանրուքների համամասնության մեջ։ Արմինկան հենց նման դեպքերից է։ Նրա գեղոյությունն արտահայտվում է ինչպես նրա պրիմիտիվ ու հավերժ անփոփոխ ռեպերտուարում, այնպես էլ չափի զգացման բացակայության մասին հուշող այնպիսի մանրուքներում, ինչպես օրինակ նրա շրթունքների չափերն են։
9. Անդրե
Գեղացուն բնութագրող կողմերից մեկը, անկասկած, գոռոզությունն է, ինչպես նաև սուպեր զարգացած ու ուլտրա ճաշակով երևալու անհագ ցանկությունը։ Սա իսկ և իսկ Անդրի մասին է, ով ասես ամեն կերպ փորձում է ապացուցել, որ իրականում ինքը «կառաբախսկի խոխա» չի եղել, այլ Բուքինգեմյան պալատի հետևի շենքում մեծացած, երկնագույն արյունով ու բարձրաշխարհիկ ճաշակով մեկը։ Սկզբում ակնհայտորեն ոչ հայեցի իմիջով էր, հետո էնքան քննադատեցին, որ էլի մարդավայել տեսքի էկավ (չհաշված Բիլանին նմանակելու փուլը), հետո անցավ լուրջ ինտելեկտուալի ոճին նմանակելուն… Անդրե ջան, եղիր այնպիսին, ոնց կաս ու դադարեցրու այդ դեգերումները և կտեսնես, որ ավելի դյուրամարս կդառնաս մարդկանց ընկալման համար։
8. Մարտին Մկրտչյան
Առաջին հայացքից դեպուտատի օգնական հիշեցնող Մարտինն ունի մի առանձնահատկություն, որը կայանում է ոչ մի առանձնահատկություն չունենալու մեջ։ Էս տղուն ի՜նչ հիշում եմ, նույն ոճի մեջ ա թե՛ իր կատարումներում, թե՛ իր արտաքինում, իսկ կաշառք պահանջելուն պատրաստվող չինովնիկին հարիր մուննաթոտ հայացքն արդեն երկար տարիներ անպակաս է նրանից։
7. Անահիտ Կիրակոսյան
Անահիտ Կիրակոսյանն ասես անպոչ գդալ լինի, որ ամեն տեղ փորձում է խցկվել, ու երբ հաջողվում է դա անել, սկսում է իր անփույթ աշխատանքը մատուցել որպես իրականում ամենաճիշտը, որը պրիմիտիվներս չենք հասկանում։ Գեղացուն բնորոշող հատկանիշներից մեկն էլ սեփական թերությունների հետ երբեք համերաշխություն չգտնող ու առավել ևս սխալը չընդունող բնավորությունն է։
6. Ալլա Լևոնյան
Վստահ եմ, որ միայն ինձ մոտ չէ, որ ամեն անգամ Ալլա Լևոնյանին տեսնելիս մի տեսակ զարմանում եմ, թե ինչո՞ւ նա խալաթով, բիգուդիներով ու ջազվեյով չէ։ Ասենք, հարցն իրոք նրանում չէ, որ նա գյուղում է ծնվել ու փորձում է ցույց տալ, որ ինքը շատ հպարտ է, որ գյուղում է ապրել։ Ալլա Լևոնյանը մարմնավորում է այն կերպարը, որը ես կանվանեի «նեո-ռամիկ», իսկ գեղցիությունը կայանում է նրանում, որ այդ գյուղական ծագումը կոծկելու ծայրահեղության փոխարեն նա դարձնում է դա յուրահատուկ ֆետիշ ու մատի փաթաթան։
5. Սոնա
Այ Սոնան իր կերպարով ապացուցում է այն, որ ես իրավացի եմ՝ համարելով, որ ծննդյան վայրը ոչ մի կապ չունի գեղացի լինելու հետ։ Նույն Սոնան ծնվել է Բաքվում, ապրել է Երևանում, իսկ հետո Մոսկվայում, բայց դա ամենևին չի օգնել, որպեսզի մի գեղեցիկ օր նա ձեռք բերի տակտի զգացողություն ու զսպվածություն, կարողանա կառավարել ինքն իրեն ու նույնիսկ հագուկապի ճաշակ ձևավորի։ Դրա համար էլ ոնց գեղ կար, այնպես էլ մնացել է, ինչը հատկապես սուր է արտահայտվում նրա վուլգար վարքում։
4. Վաչե Ամարյան
Եթե երբևիցե եղել եք Մոսկվա-Երևան չվերթում, ապա Ձեզ ծանոթ է խոպանչու էն տիպը, որ անթրաշ ա, կաշվից բաճկոնով, ու վրայից այնպիսի հոտ է գալիս, ասես բաճկոնի ծոցագրպանում սովորական չանախ պանրից ռոկֆոր սարքելու մինի արտադրամաս ունի, բարձր ա խոսում, զանգում ա անընդհատ, թռնելուց առաջ մինչև վերջին պահն ինքնաթիռի նստատեղերի միջանցքում «պռոբկա» ա անում, իսկ վայրէջից անմիջապես հետո ծափահարում է։ Այ Վաչե Ամարյանը հենց էդ տիպաժն ա, որին լավ ծյունինգ են արել, կոժինկան փոխարինել են նորմալ կոստյումով, էն խոպանչու գծավոր պայուսակի փոխարեն էլ ձեռքը Լուի Վիտոն են տվել, բայց դե մարդու հոգին եվրոռեմոնտ չես անի, դրա համար էլ Վաչեն ցնցում ա մեզ իր անճաշակությամբ, ոսկե կոշիկներով, բառադի երգերով ու բացարձակ անտաղանդ իմիջով։
3. Արմինե Պողոսյան
Խալաթավոր տիկնանց համահայկական միության ևս մի արժանավոր ներկայացուցիչ։ Արմինեն ինձ համար էն կերպարն է, ում տան հեռուստացույցի հեռակառավարման վահանակն ու նոր կահույքը մի քանի տարի պոլիէթիլենով են ծածկված, իսկ նոր տարվա բուդը գիշերը չեն կտրում՝ սպասելով, որ ամսի 1-ին «ՀուՅրերը գան, նոր կտրենք»։ Դրանից զատ՝ Արմինեի խելքն իրենը չէր քննադատների հետ չանա-չանա կռիվ տալու համար, եթե հանկարծակի իրեն ոչ դուրեկան ինչ-որ կարծիք էր տեսնում համացանցում։
2. Արմենչիկ
Գեղցիական մեծ պոտենցիալ է պետք, որպեսզի այդքան տարի ապրես ԱՄՆ-ում, այն էլ Լոս Անջելեսում ու միևնույն է՝ մնաս նույն կիկլիզ սանրվածքով, ասես կովը գլուխդ լպստած լինի, իսկ ռեպերտուարի առումով մնաս ռաբիզի մեջ՝ տեղափոխելով այն (ան)որակական նոր փուլ, որում ռաբիս կլկլոցներին բացի հայերից ձայնակցում են նաև մեքսիկներ ու սևամորթներ։ Ինչպես Վաչե Ամարյանն է Ռուսաստանի հայության գեղացի կերպարների հավաքական մարմնավորումը, այնպես էլ Արմենչիկն է ամերիկահայության գեղացիների հավաքական կերպարը։
1. Նանա
Կներես, Նանա, բայց դու ինձ համար միշտ եղել ես ու կմնաս գեղացիության քայլող մարմնավորում, որովհետև ի՜նչ էլ լինի, ինչքա՜ն էլ ժամանակ անցնի, քեզնից անպակաս կմնան քաղքենիությունն ու էժանագին պոնտերը։ Ինչի՞ց սկսեմ ու ինչո՞վ վերջացնեմ։ Գեղական են Նանայի համերգային պաստառներն ու երիզների շապիկները, գեղական է նրա կերպարը, գեղական է նույնիսկ նրա էրոտիզմը, որն արտահայտվում է վուլգար հանդերձանքով ու ոչ պակաս վուլգար պլաստիկ վիրահատության հետևանքներով… Մի խոսքով, ինչպես կասեր ինքը՝ Նանան. «Ջիգյար, դու գեղացի ես»։
