Մի լուռ ցանկություն ,ա՜խ սիրելիս ,այդ ցանկության մեջ կա կարոտ մի սեր,որ միշտ է ոռնում ,ու գոռում `ես քեզ սպասում եմ ......
Մի լուռ կարոտ ամեն անգամ ,խեխդում է ինձ ու սպանում ,սակայն չեմ մեռնում, սակայն շնչում եմ ,սակայն սպասում եմ ..
Բոլորը տարար ու ոչինչ չթողեցիր,անգամ մի կաթիլ սեր դու չկամեցար,ես մնացի ինքս ինձ հետ ,անվերջ ոռնալով դատարկության մեջ,ու ինքս իմ ձայն եմ լսում անվերջ,ու ինքս ինձ եմ հպվում անդադար ,ախ ինչքանեմ ես քեզ սիրում ,չևոր քո սիրուց այն կողմ էլ աշխարհ չկա: ..Ես քեզ սպասում եմ ,գիտե՛մ, հեռվից գալը միշտ է մոտիկ թվում ,բայց չ՛է, դու ինձ հետ ես ,գուցե ամեն բան քեզ հետ տարել ես ,բայց քեզ չես խլել ինձաից երբեք, ես քեզ պահել եմ,ու անվերջ փայփայել,դու իմ երազն ես ,դու չես կարող ինքդ քեզ խլել իմ գրկից ,ու ինձանից .....
Եթե կուզես ես լուռ կթաղեմ ամեն բան կյանքում ,ու կգամ քեզ հետ սիրելիս,բայց վերջ ի վերջո հասկացիր դու ինձ,ես բնավ չեմ կարող սերը մեր թաղել,ինչ գիտեմ գուցե դու չկաս ,իսկ սերն ինչպես թաղեմ ,որ նա է միայն ,ինձ համար կանթեղ ,այո կանթեղ է նա ,լուռ ու մութ` ճամփիս քարոտ ,երբ հանկարծ քարին է ոտքս իմ դիպչում ,ա՜խ մեր սերը ,լուռ ու մունջ քարը մի կողմ է բրդում ......
Ու ես Ամեհի ,ու ես գազանս ատամներով եմ ես շնչում ,ու ատամներով եմ պահում հուժգու շունչը իմ ,ա՜խ որ չմեռնեմ ,ա՜խ որ նորից սպասեմ քո գալուն ...
Իսկ ինչո՞ւ է ինձ անվերջ թվում ,որ դու չես մեռել,այլ ընդհակառակը ապրում ես ,պարզապես խառնվել ես կյանքի ամբոխին ,ու մեղմ գայթել ես ինքդ քո ճամփից ....
Ես հավատու ու սպասում եմ քեզ,ախր դու կաս,ոչ թե աշխարհում այլ իմ մեռած հոգում ,էլ ուր փնտրում քեզ,ախր դու իմ գրիչն ես ,իմ ձեռքի տակից հոսող արյունն ու տառնես ,ախր դու իմ մտքի մեծ կարոտն ես .......
Դու թույլ տվեցիր սիրել քո էությունը ,դրա համա՞ր ես, այդպես ինձ տանջում ,ախր ես ել եմ քեզ թույլ տալիս,ար՛ի սիրելիս ,դու էլ ինձ տրվի՛ր,մեղկ եմ ես ,չևոր կուրացել եմ ու անվերջ մրսել,եկ՛ դու նորից ,ես սպասում եմ քեզ,դու իմ միակ ,դու իմ սիրո միակ ճամփա......
Ինչո՞ւ լռություն ,ինչո՞ւ ես ճչում ,ինչո՞ւ ես սպանում ցավիս ձայնը իմ մեջ ,ես վառվում եմ ,մենության մեջ,ինչո՞ւ լռություն ,ինչո՞ւ ես սպանում իմ սպասված երազը ,ախ լռություն դե ճչա՛ ,մի լռիր այդպես,խորհի ինձ հետ ,ինձ աս՛ա որ նա կգա ......
Չ՛է ,սուտ է ,նա չի գա ,նրա հողը արդեն փորված է ,նրա տեղը ոչ ոք չի լցնի դատարկ հողը այդ:
Նորից մի փոքրիկ երազեմ եմ պահել ,ցավաց ափերիս մեջ ,ու մեղմ շոյում եմ նրան,որ տաքանա ,որ զգա ջերմությունը իմ ,երազս փոքր,երազս մեծ,ինչքան է սառել,ու մրսել,առանձ ինձ ու քեզ .
Ու քո մաշված մարմնի տակից ,մեղմ զգում եմ բույրդ ,մեղմ զգում եմ կարոտը քո ներսի ,սակայն ,ասա՛, ախ ասա, ինչո՞ւ չես ասում ,որ սիրում ես, դու միայն նայում ես ու մեղմ ժպտում ,սակայն ես դեռ զգում եմ սիրո բույրը քո ներսում ,ու սպասում եմ ոչ թե քեզ,այլ քո սիրուն ,դե ասա ,մեղմ հպվիր ականջներիս ,մեղմ շուրթերով հպվիր ,ու ձայնովդ գերող ասա `ՍԻՐՈՒՄ ԵՄ ՔԵԶ .
Բայց ինչո՞ւ ասես,չևոր ինչ գիտեմ ,գուցե չես սիրում ,ախ սիրելիս գուցե դա սպասում է իմ հիվանդ հոգում ,գուցե երանելի խոսքեր.Բայց ինչո՞ւ ,ինչո՞ւ դեռ քո մարմինը անտես չեմ էլ տեսել,ու քեզ պահանջում եմ ,որ ինձ սիրես ,ինչո՞ւ երբ չեմ համբուրել քո մեղ շուրթերը ,ասում եմ `ինձ մեղմ պարուրիր քո մեղմ շուրթերով,գուցե շուրթերդ դառն են ու անտարբեր,բայց ին՞չ անեմ ես ,չևոր ես չեմ պահանջում ,որ սիրես,այլ հոգիս է պահանջում ,ու կարոտած շուրթերս է ուզում զգալ քո համը ,ին՞չ անեմ ես երբ իմ սիրտը ուզում եմ ոչ թե շնչել այլ քեզանով խեխդվել.....
Ախ չեմ էլ ուզում ,մ՛ի սիրիր դու ինձ, սակայն ետ դարձի՛ր,գուցե կարոտս է, մռմռում ու տանջվում ,վերդաձիր գուցե նայեմ մեղմ դեմքիդ ու մեղմ արբենամ ,ու ասեմ` նորից գնա սիրելիս ,գնա՛ այնպես ինչպես եկար,գուցե շուրթերս չեն կարոտում քո շուրթերին ,գուցե շուրթերս կարոտում են ,քո մեղմ կրքին .՛չէ սիրելիս մի էլ սիրի ,պարզապես վերդարաձիր,որ մեղմ նայեմ ես քո մեղմ հայացքին ,ու մռմռացող կարոտս նորից հագեցնեմ ,դու մի սիրիր ես կսիրեմ ,դա էլ բավական է որ ես շնչեմ ............
Ես Հեռացել եմ կյանքից, դրա համարել,չեմ կարողանում սիրել նորից,ախր իմ աշխարհում սերը չի վաճառվում ,իսկ այ կյանքում այս մեծ ,սերը ամենուր է ,ու սերը այնտեղ թանգ չէ վաճառվում ,բայց հավատա՛, սերը մեկն է ,ու միայն մեկը,իսկ դու ես իմ սերը ավաղ,ախ էլ ինչպես սիրեմ ես ուրիշ մեկին ,երբ իմ հոգին ,անվերջ ասում է ,սերը միակն է ,ու միայն մեկը .
Ես սիրում եմ ,սիրում եմ ոչ թե հենց այնպես,ու ակամայից,կամ պատահական ,ես սիրում եմ ախ միայն սիրել,ու սիրով տարվել.դե ասա՛ էլ ինչ կյանք երբ սերը չկա,էլ ինչ կյանք երբ սիրո հետքը այլևս չկա.ախ ինչ դաժան է ամեն բան դրված,չևոր անարդար է սերը շնչի ու կյանքի հետ համեմատել,ախր սերը առանձին մի շունչ է ,ու մի կյանք ,ախր սերը մի ամբողջ կյանք է,էլ ինչու քեզ սպասեմ ,մեկէ դու ոչ թե սիրել գիտես,այլ մեղմ նայել,ինչի՞ս է պետք քո աչքերը ,երբ նրանց մեջ էլ ինձ չեմ տեսնում ....
Բայց թե կյանքում ,մի պահ առվանաս,ու մեծ ծովից մի բուռ ջուր դարնաս ,այդ ժամ փորձիր ինձ սիրել,քանզի սերը վաճառվում է ,իսկ դու ունես շատ ավելին քան թե գինը ,երբ որ մի պահ կուրանաս ,ախ սիրելիս այդ ժամ փորձիր ինձ սիրել,չևոր սերը կարիքից է միայն, ու միայն ծվնում ,կուզես անգամ հոշոտված եղիր ,փորձի՛ր սիրելիս ,ես ոչ թե սիրում եմ քեզ կամավոր ու անտեղի,ա՜խ ,սիրում եմ քեզ միտումնավոր ,քանզի դու ինձ չես գերում ,այլ քո սերն է ինձ մեղմ բուրում ......