Interpress.am-ը գրում է․
«Աշխատանքի աղբյուրներ չունենալու պատճառով Մասաչուսեթսը սկսեց արդյունահանել մարդկային ինտելեկտը եւ իր անսահման ռեսուրսներից շահել ավելի հաստատուն և հարատև երջանություն ու բարգավաճում, քան կարող էր ստանալ արծաթի եւ ոսկու հանքերից, նույնիսկ, եթե հասներ ավելի խորքերը, քան երկրաբանները կարող են թափանցել»: Հորաք Ման, 1846
Սերնդե սերունդ Մասաչուսեթսն իր առջեւ նպատակ է դրել կառուցել ուժեղ եւ կենսունակ տնտեսություն, որը ստեղծում է կայուն զարգացման հնարավորություն: Ի՞նչպես ենք դա անում: Մենք իրականում չգիտենք, քանի որ չափման լավ համակարգեր չունենք: Տնտեսական առաջընթացի մեր հիմնական չափանիշը ներքին համախառն արտադրանքն է: Գրեթե 50 տարի առաջ Ռոբերտ Քենեդին էլ է խնդիրները նկարագրել այս չափանիշով:
«ՀՆԱ-ն համարվում է օդի աղտոտումը, ծխախոտի գովազդը, շտապ օգնության մեքենաները: Այն ներառում է հատուկ կողպեքներ մեր դռների եւ բանտեր մարդկանց համար, ովքեր դրանք բացում են: Այն հաշվի է առնում կարմիր փայտի ոչնչացումը, մեր հրաշք բնությունը քաոսային շինարարության վերածելը: Սակայն ՀՆԱ-ն հաշվի չի առնում մեր երեխաների առողջությունը, կրթության որակը, ուրախությունն ու խաղը… մեր պոեզիայի գեղեցկությունը: Կարճ ասած, այն չափում է ամեն ինչ, բացի այն ամենից, ինչ արժեվորում է կյանքը»:
Այն նաեւ չի չափում, արդյո՞ք մեր առաջընթացը կայուն է, եւ արդյո՞ք տնտեսական առաջընթացը լավացնում է մարդկանց մեծ մասի կյանքը: Մենք գիտենք, որ հատուկ ձեւերի միջոցով Մասաչուսեթսն ունի նախանձելի տնտեսություն: Մասնավորապես The Greater Boston տարածաշրջանը դիտարկվում է որպես համաշխարհային առաջատար՝ գիտելիքների վրա հիմնված նորարարության առումով, եւ որպես համաշխարհային կարգի առաջնորդ՝ բարձրագույն կրթության, կենսական գիտությունների, առողջապահության եւ ֆինանսական ծառայությունների առումով:
Արկածախնդիր կապիտալիստները նկատել են, որ MIT-ի եւ Kendall Square-ի շուրջ տարածքը կարող է լինել մոլորակի վրա «ամենախելացի հատվածը»: Մյուսները հանգել են եզրակացության, որ եթե Մասաչուսեթսը պետություն լիներ նահանգի փոխարեն, ապա կլիներ աշխարհի ամենանորարար ու հաջողակ տնտեսություն ունեցողներից մեկը:
Բայց մենք նաեւ գիտենք, որ շատ առումներով զրկված ենք մեր նպատակներից: Յուրաքանչյուր հինգ երեխայից մեկը ապրում է աղքատության մեջ, մարդկանց մեծ մասի աշխատավարձի աճ չկա, առափնյա շրջանը խոցելի է գլոբալ տաքացման հետևանքով առաջացած փոթորիկներից ու այլ սպառնալիքներից:
Բարեբախտաբար, կա աճող շարժում՝ զարգացնելու առաջընթացի չափման ավելի լավ, խելամիտ ու հավասարակշիռ ուղիները: Նոր նահանգապետի հետ, որը պաշտոնը ստանձնում է հունվարին, այն կարծիքին ենք, որ ճիշտ ժամանակն է ընդունել չափման նոր համակարգ, ստեղծել բազա, որը կօգնի ճիշտ չափել մեր առաջընթացը: Մասաչուսեթսում մենք հնարավորություն ունենք նոր տնտեսության համար մշակել եւ ընդունել նոր միջոցներ, ստեղծել առաջընթացի չափման նոր բարդ համակարգեր , եւ այդ նոր չափանիշներն օգտագործել ապագայում ավելի կայուն եւ արդարացի առաջընթաց ապահովելու համար:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ