Ի՞նչ ահավոր բան կա այն հանգամանքի մեջ, որ ես ասենք Բեթհովենի երաժշտությունը ավելի եմ արժևորումք քան Կոմիտասինը, իսկ ասենք Ռենուարին ավելի հանճարեղ նկարիչ եմ համարում, քա Սարյանին։ Արդյո՞ք դա ինձ պակաս հայ է սարքում... Այնինչ, մեր երկրում ավելանում է հասրակության ծայրահեղական տարրերի քանակը և դրանց ագրեսիվ նացիոնալիզմը, որը արդեն շատ դժվար է տարբերեք քսենոֆոբիայից։ Հասկանալի է, որ դա փոքր ազգի բորդույթի դրսևորումներից է, բայց հասկանալի է նաև, որ դրա դեմ պետք է եթե ոչ պայքարել, ապա առնվազն պրոֆելակտիկ աշխատանքներ իրականացնել։

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել