Որքան եմ ուրախանաում,որ Հայաստանում կազմակերպվում են «Իմ Հայաստան»-ի պես միջոցառումներ:Նախ՝ մի քանի օր շարունակ էստեղ՝ Հայաստանում , լինում են համերգներ,որոնք հնարավարություն ունեն դիտելու էստեղի հայերը ու հրաշալի ժամանակ անցկացնել: Իսկ փառատոնների ամենալավ կողմը՝ այն,որ աշխարհի տարբեր ծայրերում կան հայկական պարի խմբակներ,որոնք ունեն իրենց տարազները,պարային ուղղվածությունը,գալիս,հավաքվում են Հայաստանում,լինում են մարզերում ու Արցախում:Նրանցից շատերը Հայերեն անգամ չգիտեն,առաջին անգամ են լինում Հայաստանում,ու պատկերացրեք,թե ինչ լավ ու ուրախ տպավորություններ են տանելու իրենց հետ: Զրուցում էի պարողներից մեկի հետ,հարցրի,թե ինչի է որոշել գնալ պարի,պատասխանեց,՝ նախ,որ պարի խմբակում հավաքվում են հայերը,ու այն կարծես հայերի հավաքատեղի լինի,երկրորդ,որ սովորեն հայկական պարերը:
P.S. Եթե Հրանուշ Հակոբյանը էսպիսի միջոցառումներ շատ կազմակերպի,կարող ենք բան ասել? Չենք կարող բան ասել :D Մենակ ակսենք՝ Շնոր-հա-կա-լու-թյուն:ճճճճ
