Երբ պատերազմից վերադարձան մեր ժամանակների հերոսները, պետությունը իրանց ընդունեց բաց ձեռքերով, ու ոչ մի հարցում գրեթե չօգնեց... 20 տարուց ավել նրանց մեծ մասը ապրում է ամոթալի թոշակներով կամ նպաստներով.... Ե՞րբ ա պետությունը վերջապես հասկանալու, որ իրանց տված մեդալը չի նրանց տունը պահելու......որ իրանց հանդեպ լավ վերաբերմունքն ա այսօր բանակի դուխը բարձր պահելու....իրանց օրինակն ա վաղը մարդկանց հանելու ոտքի....... պատերին նկարներ կպցնելով չի, ախր ..... ԳՆԱՀԱՏԵՔ մարդկանց, որոնց շնորհիվ մենք բոլորս այսօր ունենք երկիր...Եթե ազերիները վերցնեին Ղարաբաղը, իրանք դրանով չէին կշտանա ........ Հերոսը միայն խոսք չի ....... Հերոսը դա հպարտություն ա.... Շատերը ծնվել էին հասարակ մարդ... իսկ մահացան որպես հերոս ...

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել