Կյանքն ինչ հետաքրքիր բան է, եթե որևէ մեկն ինձ, ասենք 4-5 տարի առաջ, ասեր, որ ես երբևէ կմասնակցեմ Նազենի Հովհաննիսյանի ծննդյան տոնին նվիրված փակ միջոցառմանը, ես հավանաբար քմծիծաղ կտայի: Թե ինչու, այդ մասին այժմ չեմ գրի, քանի որ շատ ավելի լավ ու հաճելի բանի մասին եմ գրելու, Նազենիի ծննդյան 30-ամյակի տոնական միջոցառման:
Մեր իրականությունում ցավոք շատ չեն կանայք, որոնց արտաքինը, ներքինն ու մտավորը ներդաշնակ են և փոխլրացնող: Նազենին այդ քչերից է և նա իրավամբ շատերի կողմից օրինակ է:
Նազենիի ծննդյան տոնը իմ սիրած վայրերից մեկում էր, հրավիրված էին բացառապես հաղորդավարուհու մտերիմները, ընկերները, գործընկերները: Ինձ դժվար է ասել, թե ես նշածներիցս որի մեջ եմ, բայց դա այլևս էական չէ, կարևորն այն է, որ ես և Նազենին միմյանց մասին արդեն գիտենք այն, ինչ չգիտեինք և չէինք զգում տարիներ առաջ:
Ես մշտապես հակված եմ մտածելու, որ ժամանակն ամեն բան իր տեղն է դնում և չեմ սխալվում:
Վերադառնալով տարեդարձին` ասեմ, որ շատ հաճելի երաժշտություն էր, համեղ հյուրասիրություն, շատ գեղեցիկ նվերներ և ծաղիկներ և ամենակարևորը Նազենին ու նրա ընտանիքը ժպտում էին: Նրա քույրերը, հայրը և մյուս հարազատները մշտապես նրա կողքին են և տարեդարձը ևս մեկ առիթ էր տեսնելու, թե որքան կապված են նրանք միմյանց հետ և որքան թանկ է նրանց համար Նազենին: Եվ ինչպես Հրանտ Թոխատյանն իր շնորհավորական խոսքում նշեց, Նազենիի մայրն էլ մշտապես նրա կողքին է, գլխավերևում և թիկունքին կանգնած և ամեն բան տեսնում և ուրախանում է դստեր համար:
Կարծում եմ հարկ չկա նշելու, թե հայտնի դեմքերից որքան շատերն էին ներկա, լուսանկարներից էլ ամեն բան պարզ է:
Հ.Գ. Ասեմ, որ ես և Օֆելիս, շատ կարճ ժամանակում ենք պատրաստվել Նազենիի տարեդարձին, Դավիթիկը մեզ մի կերպ թողեց, որ գնանք: Նվեր ընտրելն էլ, գիտեք, թե որքան դժվարին գործ է, հատկապես նման կայացած անձնավորության համար:
Հուսանք հավանեց: Եվս մեկ անգամ շնորհավոր և ամենանվիրական երազանքների իրականացում: