Էտո վեսնա՜, Մա՜ուգլի :)

էն որ մի բան էն չի, բայց չգիտես, թե կոնկրետ ինչը, էն որ առավոտից բան չես արել, բայց ահավոր հոգնած ես... էն որ մեկ տխուր ես, մեկ էլ՝ մի անգամից ուրախ... էն որ նստած ես ու մեկ էլ քեզ բռնում ես մի մտքի վրա, որ դու արդեն կես ժամ ա անթարթ նայում ես մի կետի... սկսում ես մի բանի մասին մտածել, կեսից մտքերդ եսիմ ուր են հասնում...

էս վիճակին ի՞նչ են ասում 

ՀԳ. «Էտը վիսնա, Մաուգլի՛» տարբերակը ես գրում եմ, որ դուք չգրեք