Էդգար Պո

Մի գերմանական գրքի մասին շատ դիպուկ ասվել է. «Այն թույլ է տալիս իրեն կարդալ»: Կան գաղտնիքներ, որոնք թույլ չեն տալիս իրենց տիրանալ: Ամեն գիշեր լինում են մարդիկ, որոնք խղճահար ու թշվառ աչքերով մեռնում են իրենց անկողիններում` կառչած երևակայական խոստովանողների փեշերից: Նրանք մեռնում են վհատված ու շնչահեղձ` խեղդվելով այն գաղտնիքներից, որոնք բացահայտում չեն հանդուրժում: Երբեմն, ավաղ, մարդկային խիղճն իր վրա այնքան սոսկալի բեռ է առնում, որ այն թոթափել հնարավոր է միայն գերեզմանի մեջ: Եվ այս է պատճառը, որ հանցանքների բուն էությունն անճանաչելի է մնում համարյա միշտ:

«Ամբոխի մարդը» պատմվածքից