Life.panorama.am-ը գրում է.
Մեզանից լավագույններն ուշ են զարգանում: Դպրոցում ինձ բոլորը հիմար էին համարում, երևի, դրա համար էլ ես դերասան դարձա:
Դերասանների մեծ մասը բավականին պարզ մտածելակերպի մարդիկ են, սակայն իրենք իրենց բարդ երևակայության տեր են ենթադրում:
Բոլոր դերասաններն իրենց խենթ տարիներին երազում են Համլետի դերը խաղալ: Ես էլ էի ժամանակին ուզում, սակայն հիմա Շեքսպիրն ինձ ընդհանրապես չի հետքրքրքում:
Ես չունեմ սիրված դերեր, ես պարզապես աշխատում եմ: Ես գալիս եմ, անում եմ իմ աշխատանքն ու գնում տուն, հետո ստանում եմ կատարած աշխատանքի դիմաց վարձատրությունս, և վերջ:
Մարդիկ, ովքեր մեղադրում են քեզ ծախու լինելու մեջ, իրականում, պարզապես նախանձում են:
Ինձ դուր է գալիս մենակությունս, ես երբեք ոչ ոքի մոտ չեմ թողել ինձ: Իհարկե, ես ձևացրել եմ, թե ջերմ և ընկերասեր եմ, սակայն ներսս միշտ դատարկություն եմ զգացել և այդպես ողջ կյանքիս ընթացքում:
Ամբողջական հոդվածը կարող եք կարդալ այստեղ
Նյութի աղբյուր՝ http://life.panorama.am/hy/news/2014/03/15/entoni-hopkins/115180
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել