ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ (ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՈՎ 2012)
ԳԼՈՒԽ 1
ՍԱՀՄԱՆԱԴՐԱԿԱՆ ԿԱՐԳԻ NEW ՀԻՄՈՒՆՔՆԵՐԸ
Հոդված 1. Հայաստանի Հանրապետությունը ԱՆԻՇԽԱՆ,ՀԱԿԱ-ժողովրդավարական, ՈՉ-սոցիալական, ՀԱԿԱիրավական պետություն է:
Հոդված 2. Հայաստանի Հանրապետությունում իշխանությունը պատկանում է ժողովրդին ՔՑՈՂՆԵՐԻՆ:
Հոդված 3. Մարդը, նրա արժանապատվությունը, հիմնական իրավունքները եւ ազատությունները բարձրագույն արժեքներ են՝ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆՆԵՐԻՑ ԴՈՒՐՍ:
Հոդված 4. Հանրապետության Նախագահի, Ազգային ժողովի, տեղական ինքնակառավարման մարմինների ընտրությունները, ինչպես նաեւ հանրաքվեներն անցկացվում են ընդհանուր, հավասար,ԸՆՏՐԱԿԵՂԾԻՔՆԵՐՈՎ, ԸՆՏՐԱԿԱՇԱՌՔՆԵՐՈՎ, ուղղակի ընտրական իրավունքի ԽԱԽՏՄԱՆ հիման վրա` (ԹՈԲԱ ԹԵ ) գաղտնի քվեարկությամբ:
Հոդված 5. Պետական իշխանությունն իրականացվում է Սահմանադրությանը եւ օրենքներին ՀԱԿԱՌԱԿ՝ օրենսդիր, գործադիր եւ դատական իշխանությունների ՄԻՋև ՓՈՂԵՐԻ բաժանման եւ հավասարակշռման հիման վրա:
Հոդված 6. Սահմանադրությունն ունի բարձրագույն իրավաբանական ուժ, եւ նրա նորմերը գործում են անմիջականորեն՝ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆՆԵՐԻՑ ԴՈՒՐՍ:
Հոդված 7. Հայաստանի Հանրապետությունում ճանաչվում են գաղափարախոսական բազմակարծությունը եւ բազմակուսակցությունը:
Հոդված 8. Հայաստանի Հանրապետությունում ճանաչվում եւ պաշտպանվում է ԼՈԿ ՈՒՆևՈՐՆԵՐԻ սեփականության իրավունքը:
Հոդված 8.1. Հայաստանի Հանրապետությունում եկեղեցին անջատ է պետությունից և ԺՈՂՈՎՐԴԻՑ:
Հոդված 8.2. Հայաստանի Հանրապետության զինված ուժերն ապահովում են Հայաստանի Հանրապետության անվտանգությունը, պաշտպանությունը եւ տարածքային ամբողջականությունը, նրա սահմանների անձեռնմխելիությունը։ Զինված ուժերը քաղաքական հարցերում պահպանում են չեզոքություն եւ գտնվում են քաղաքացիական վերահսկողության ներքո։
Հոդված 9. Հայաստանի Հանրապետության արտաքին քաղաքականությունն իրականացվում է միջազգային իրավունքի սկզբունքներին եւ նորմերին համապատասխան` բոլոր պետությունների հետ բարիդրացիական, փոխշահավետ հարաբերություններ հաստատելու նպատակով՝ ԱՆՏԱՂԱՆԴ ԱՐՏԱՔԻՆ ԳՈՐԾԵՐԻ ՆԱԽԱՐԱՐՆԵՐԻ ՄԻՋՈՑՈՎ:
Հոդված 10. Պետությունն ապահովում է շրջակա միջավայրի պահպանությունը եւ վերականգնումը, բնական պաշարների ողջամիտ օգտագործումը ԻՇԽԱՆԱՎՈՐՆԵՐԻ ՀԱՅԵՑՈՂՈՒԹՅԱՄԲ:
Հոդված 11. Պատմության եւ մշակույթի հուշարձանները, մշակութային այլ արժեքները գտնվում են պետության հոգՆածության եւ ՔՄԱՀԱՃՈՒԹՅԱՆ ներքո:
Հոդված 11.1. Հայաստանի Հանրապետության վարչատարածքային միավորներն են մարզերը եւ համայնքները, ԹԱՂԵՐԸ, ԲԱԿԵՐԸ և ԹԱՅՖԱՆԵՐԸ:
Հոդված 11.2. Հայաստանի Հանրապետությունը երաշխավորում է տեղական ինքնակառավարՄԱՆ ԵՐևԱԿԱՅԱԿԱՆ ՆՈՐՄԵՐԸ:
Հոդված 11.3. Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիները Հայաստանի Հանրապետության տարածքում ՉՈՒՆԵՆ ՈՉ ՄԻ ԻՐԱՎՈՒՆՔ , ԻՍԿ նրա սահմաններից դուրս ԲՆԱԿՎԵԼՈՒ ԴԵՊՔՈՒՄ ԽՐԱԽՈՒՍՎՈՒՄ ԵՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ԿՈՂՄԻՑ:
Հոդված 12. Հայաստանի Հանրապետության պետական լեզուն հայերենն էՐ:
Հոդված 13. Հայաստանի Հանրապետության դրոշը եռագույն է՝ կարմիր, կապույտ, ԾԻՐԱՆԱԳՈՒՅՆ (ԱՎԵՏԻ ԹԵԹև ՁԵՌՔՈՎ) հորիզոնական հավասար շերտերով:
