Երիցս փառաբանում եմ Վազգեն Սարգսյանին, ով՝ իր տասնիգամյա բացակայությամբ, ավելի ներկա է իր հայրենիքի, ընկերների կյանքում, քան՝ շատ ողջեր։
Վազգենը՝ նույնիսկ իր լռությամբ, ապագայի փարոս է՝ ի տարբերություն անցյալը մսխող ողջերի…

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել