Որ չգրեմ, չի լինի...Հայաստանին դիկտատուրա է պետք, բայց ոչ թե անձերի, այլ Ազգային հենքի վրա ստեղծված ազգային գաղափարախոսության դիկտատուրա...Պետականամետ մտածելակերպով դիկտատուրա...և ամեն ոք և ամեն ինչ իր տեղում կլինի...թե չէ...ցասումով, սգալով ինչ-որ իրավատիրություն կոչված ակցիաներով ոչընչի չենք հասնի...Այս երևույթն ինքն իրենով ցավալի է, սակայն առավել ցավալին այն է, որ թույլ տվեցինք ազգին դեգրադացվելու...Ցավալի է...սակայն, այս դեպքում ցավալի է, որ երկու կողմերն էլ նույն հարթության վրա են եղել՝հասկանանք, որ դեգրադացման զոհերն են...ցավալի դեպք է, բայց խորքն է պետք նայել...պետք է բուժել հասարակությունը՝ ԱԶԳԱՅԻՆ ԴԻԿՏԱՏՈՒՐԱՅԻՆ ՎԱՅԵԼ ԹԵՐԱՊԻԱՅՈՎ...ԱՅԼ ԵԼՔ ՉԿԱ՝ ՎԱՂՆ ԱՐԴԵՆ ՈՒՇ ԿԼԻՆԻ:
ՊԻՏԻ ԱՌԱՋՆՈՐԴԵՆՔ ԱԶԳԻՆ, ոչ թե ցասումնավայել ինչ-որ ակցիաներով նախրապան աշխատենք...ակցիաներում ճիշտն ու սխալը որոնենք հարբած մարդու ու սափրագլխի միջև: Որ դեգրադացումն արդեն իրա պտուղներնա տալիս...ակցիայի ժամանակ պիտի իմանանք կամ էլ զարմանանք???մինչև էդ չգիտեյինք??? Ինչ արեցինք ազգին դեգրադացումից փրկելու համար??? Ազգային գաղափարախոսությամբ ու մշակույթով Էդ երբ եթերը աղբից մաքրեցինք ու կրթեցինք ժողովրդին, որ հիմա էլ ինչ ենք ակընկալում??? Իսկ սափրագլխիկնրին պատժելուց առաջ մտածում էինք, որ դրանց մեյդան թողնելուց առաջ, պետք էր մի լավ լողացնել, կրթել... թե դարվինին էինք փորձում, թե հանկարծ հրաշք կարող է տեղի ունենալ, ու սրանք անասունից կարող են մարդ դառնալ...
Էնպես որ, քանի հերթական մոմավառություններով հերթական անգամ թե ֆիզիկապես, և թե հոգեպես ազգին ամբողջովին չենք հիվանդացրել ու թևաթափ արել, պետք է ուշքի գալ ու ՔԱՐԵՐԸ ԺՈՂՈՎԵԼ! ԺԱՄԱՆԱԿԸ ՄԵԶ ՉԻ ՆԵՐԻ:
