- Զինվորը պոստում հիշեց այն աղջկան , որին խոստացավ սեր հավերժական ... Սառած մատներով նամակ էր գրում , սառած մատները էլ չէին աշխատոմ ... Առավոտյան գտան մի դիակ , որի կողքին կար մի նամակ ... << Սառեց մատներս , փակվեց աչքերս , բայց նրան ասեք սերս չմարեց >> ....
- Զինվորը պոստին , ավտոմատն ուսին , տախծոտ աչքերով նայում էր լուսնին ... Սրտում կարոտ էր , արցունքն աչքերին հիշել էր նա իր քաղցր մայրիկին ... Թե ինչպես գրկեց ու ջերմ համբուրեց , իր զինվոր որդուն բանակ ուղարկեց ..
- Մի մտածի անուշ մամա , կյանքը այսպես չի մնա , մի օր նորից աշուն կգա , զինվոր բալետ մոտդ կգա ...
- Զինվորին սիրելը հպարտությունա , սպասելը քաջություն , մոռանալը ստորություն ...
- Ես քաղաքում - դու բանակում , ես ուսանող - դու ծառայող , ես անկողնում հանգիստ ննջում - դու օրապահ արթուն հսկում , հետ կգաս երկու տարուց , ու սիրտս կվառվի քո ջերմ սիրուց , քո պատկերը իմ աչքերում , չի մոռացվի երկու տարում ...
Նյութի աղբյուր՝ http://melineblog.blogspot.com/2012/06/blog-post_2628.html
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել