Հնարավոր է՞ արդյոք քաղաքացիական պատերազմ Հայաստանում
հույս ունանանք որ ոչ, ԲԱՅՑ...
հիշեք որ Ամերիկայում քաղաքացիական պատերազմը հարավային «Բարգավաճ» և հյուսիսի «Հանրապետական» նահանգների միջև գնացել է հենց հարկերի և իշխանության շուրջ և ոչ թե սևամորթ ստրուկների իրավունքների... և այդ պատերազմը եղել է ամենադաժանը մարդկության պատմության մեջ (չհաշված Ադոլֆ Ալոիզևիչի կերած քաքերը)... 31 մլն բնակչություն ունեցող երկրում նիզաշտո վարի տվին 700.000 մարդ, մի 2 էդքան էլ վիրավոր եղավ:
Այնպես որ պետք է շատ զգույշ լինել: Սիրտս վկայում է, որ գալիք ընտրություններից ժամանակ դրսի ուժերը շատ լուրջ պռովոկացիաներ կարող են սարքել Աբրահամ Ազատովիչ Լինքըլնի և Ջեֆըրսըն Նիկալայևիչ Դևիսի միջև:
Երկու հնարավորություն եմ տեսնում.
ա) կամ այդ 2 կուսակցությունները բարիշում են իրար մեջ արդար ընտրություններ անցկացնել: Այսինքը պ-ն Օսկանյանը դառնում է վարչապետ: Հաշվի առնելով ներկա կաբինետի ագահությունը, ոչ կոմպետենտության վրա հիմնված ինքնավստահությունը (իսկ հոգեբան կոլեգաները կհաստատեն որ դա ամենադժվար հաղթահարելի ինքնավստահությունն է) և հորիզոնի սեփական քթի ծայրից այս կողմ գտնվելը (ինչպես նաև աշխարհայացքի «գլազոկային-գյոզդնողական» բնույթը), ասիգա շատ անհավանական սցենար մըն է:
բ) կամ «Հարավը» միավորում է ամբողջ «քաղաքական դաշտը» (դա-դա ի Ռաֆի տոժը) ու գնում առճակատման: Էդ ժամանակ Օսկանյանը կապահովի ամերիկյան պաձերժկեն, իսկ Քոչարյանը ռուսականը (դե պարոն Ծառուկյանն էլ Լուկաշենկոյի հետ ա քիփ, ինչը հարգանքի մոմենտով 1000 հատ Մոսկվա, Օբամա ու Մերկել արժի) ... ու ստեղ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ու Նիկոլը Փաշինյան կգան կկանգնեն հայաստանակենտրոն Սերժ Սարգսյանի կողքին ու կասեն. «Հայաստանը մենք ենք»: ՈՒ բնականաբար ամեն ինչ կախված կլինի բանակից, պրովոկացիաներից ու բախտից:
ՈՒ էս բախտորոշ պահին որոշ անպատասխանատու մարդիկ (անուները չտամ) փոխանակ գաղափարական այլընտրանքային շարժում սկսեն նստած արաբական գարնան գովքն են անում... ամոթ... 1000 ամոթ...
