Շատ հետաքրքիր է, որ Հայաստանը կարող է վերանայի` Մաքսային միությանն անդամակցելու իր որոշումը: Սկզբունքորեն` ինչու՞ ոչ:
Մանավանդ որ այն ընդամենը դեռ հայտարարություն է, եւ հետո` Մաքսային միությունը երբեք չի կայանա. հազար ու մի պատճառով, ինչը թվարկելու ժամանակ չկա:
Իսկ չեղած բանին չեն անդամակցում:
Մյուս կողմից շատ լուրջ վերաբերվել Լուկաշենկոյի ասածին, իմաստ չունի այն պազ պատճառով, որ տեղեկատվական այդ պատրազմն ընդամենը Ադրբեջանին դեպ ՄՄ տանելն է, ինչն ուղղակի աբսուրդի, եթե չասենք`կրկնվող ֆարսի, ասել է` ծիծաղի ոլորտից է:
Նախ որ` ասացինք, չեղած բանին չեմ անդամակցում:
Եւ հետո, եթե անգամ Ռուսաստանին ու յուր սատելիտներին թվում է, թե ազատագրված տարածքների մասնակի բլից-կրիգի, իր` Ադրբեջանին տված «Սմերչի» միջոցով ազատագրված տարածքները տալով Ադրբեջանին, հնարավոր է Ադրբեջանին «կոխել, խոռճոկել, մտցնել» Մաքսային, աբսուրդի ու ֆարսի խառնուրդ է `միասին վերցրած:
Եւ հետո, ո՞վ է ասել որ Հայաստանը պահեստային քայլ չունի:
Միշտ էլ կարելի է նորոգել եւ ստորագրել Ասոցացման համաձայնագիրը:
Հ.Գ. Կարեւորն այս ամենում մեկ այլ բան է. Ուկրաինան կստորագրի՞ ասոցացման համաձայնագիրը, եթե ստորագրեց, ապա ինքնին հասկանալի է, Մաքսային միության մասին ընդհնարապես խոսք լինել չի կարող:
