Ու խեղդվել ուրիշի օծանելիքի բույրից, որ այնքան քիչ է նման քո հոտին

Սիրո ու սպասումի արանքում օրերը անգույն են, աբույր ու սպանող: Քեզնից քեզ ձգվող օրերից պարան եմ հյուսել ու վզովս անցկացրել: Մնում է կարոտ կոչվող աթոռը ոտքիս տակից հրել մի կողմ… ու խեղդվել ուրիշի օծանելիքի բույրից, որ այնքան քիչ է նման քո հոտին: Քո մասին հուշը քողարկել ուրիշի համբույով ու քո կարոտը խեղդամահ անել ուրիշի օծանելիքի բույրով: Եվ հետո դուրս գալ քեզնով գծված փակ շրջագծից ու գնալ առանց քեզ դատարկ աշխարհում գոյատևելու: Գիտեմ, որ դու սա չես կարդալու: Ու չես իմանալու, որ դրժել եմ քեզ չսիրելու խոստումս:

Նյութի աղբյուր՝ http://animilanista.wordpress.com/2013/10/20/%D5%B8%D6%82-%D5%AD%D5%A5%D5%B2%D5%A4%D5%BE%D5%A5%D5%AC-%D5%B8%D6%82%D6%80%D5%AB%D5%B7%D5%AB-%D6%85%D5%AE%D5%A1%D5%B6%D5%A5%D5%AC%D5%AB%D6%84%D5%AB-%D5%A2%D5%B8%D6%82%D5%B5%D6%80%D5%AB%D6%81/

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:

Տպել

Ու խեղդվել ուրիշի օծանելիքի բույրից, որ այնքան քիչ է նման քո հոտին

ներսը և դուրսը