Ցերեկ ու գիշեր

Ցերեկ ու գիշեր…
Վազք - կյանքի երկարությամբ…
Բացված աչքեր, 
հրաշքի սպասում,
գործերի խցկում օրվա ճամպրուկում…

Արևը ետ է քաշվել 
աշնան Կարմիր դեղին 
ու դարչնագույն գույներից,
ու բզկտված շորեր է կախել
լուսնի թևերից:

Քունքերդ՝ գետեր առանց հուն,
հոսում են առանց ուղղության,
աչքերդ անգիտակ մթություն…
մթություն, որ չունի ոչ սկիզբ
ոչ ավարտ…

Քունդ – մի թուղթ է դատարկ,
երազանքդ՝ մատիտի կոտրված ծայր,
նկարում ես անգույն մի նկար,
մատներովդ դողահար:

Ճանապարհդ՝ մի ամբողջ կյանք
Հարմարվել է ոտքերիդ,
Ճանապարհդ՝ փորձանք,
հետևանք…
Մոռացել ես ցերեկն ու գիշերը
վազում ես վազում
խելագար…

Մրցում են 
ցերեկն ու գիշերը,
երազանքները կարոտ են շնչում,
հեռվից ծիկրակում է ավարտը
երազի ծղրիդի ձայներով…

Ս.Ումառ