Այսօր իմ օրն է…
Դե խոսի՛ր, ասա՛,
Ինչո՞ւ չփնտրենք,
Ինչո՞ւ չգտնենք
Վայրկյանը կորած հավերժության մեջ,
Ինչո՞ւ, ասա ինձ, միշտ պետք է…
Հոգնած մեղեդու մայթերով քայլենք:
Վաղուց գիշերվա քունը չի տանում,
Սե՛րն է արյունոտ ձգտումներից տաք,
Ու զրկվել են աստղերն իրենց թևերից,
Թաքնվելով սրտիս տակ:
Իմ օրն է այսօր…
Ինչո՞ւ, ասա ինձ
Դու իմ կողքին չես,
Այն, ինչ վերցրել ես կամքիս հակառակ
Քո կամքով մի օր Կվերադարձնե՞ս:
Իմ օրն է այսօր…
Դու իմ կողքին չես,
Տարիներս են իմ գրկում սեղմված,
Ու լաց է լինում ծիծաղս անտեր,
Իմ բաժին սերն էլ՝ ցիրուցան եղած:
Կգա՞ս դու վաղը,
Կամ օրը մյուս,
Ծերացած սպասում,
Կորած, հեռացած բողբոջող մի հույս,
Չէ՛, այսօր արի,
Դողդոջ շուրթերիդ խարանված մերժում…
Այսօր ի՛մ օրն է…
Այսօ՛ր եմ ուզում…
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/StepanUmar/posts/536283009778006
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել