Էրիխ Մարիա Ռեմարկ, հայտնի գերմանացի գրող։ 20-րդ դարի ամենահանրահայտ և ընթերցվող գրողներից։ Նրա հայտնի ստեղծագործություններից են՝ «Արևմտյան ռազմաճակատում անփոփոխ է» (1929), «Երեք ընկեր» (1936), «Հաղթական կամար» (1945) և այլն։ Առաջ է քաշել «կորած սերունդ» գրական հասկացությունը։


Երջանկություն

  • Երջանկությունը մեր շուրջը թափված է, պետք է միայն կռանալ և վերցնել: 
  • Միայն հասարակ բաներն են, որ երբեք չեն հիասթափեցնում: 
  • Երջանկությունը մարդ ձեռք է բերում հաճախ ավելի հեշտ, քան կարծում է: 
  • - Երջանկություն… որտեղի՞ց է սա սկսվում և որտե՞ղ է վերջանում:
    - Երջանկությունը քեզանով սկսվում է և քեզանով վերջանում: Դա շատ հասկանալի բան է: 
  • Երջանկության մասին կարելի է խոսել միայն 5 րոպե, ոչ ավել: Պատմելու շատ բան էլ չկա` ես երջանիկ եմ և վերջ: Իսկ դժբախտ մարդիկ իրենց դժբախտության մասին կարող են խոսել ժամերով:
  • Ամենալավ քաղաքը այն քաղաքն է, որտեղ մարդը երջանիկ է:

Սեր

  • Ինչպե՞ս կարող է սերը կատարյալ լինել, եթե ես ամեն գիշեր կորցնում եմ քեզ` աչքերս փակելով: 
  • Սիրել նշանակում է ցանկանալ ինչ-որ մեկի հետ ծերանալ: 
  • Երբեմն սերը նույնպես ուրախություն չի բերում… 
  • Ոչ ոք չի կարող այնքան օտար դառնալ, քան նա, ում նախկինում մենք սիրել ենք:
  • Առանց սիրո մարդը ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ արձակուրդում գտնվող դիակ՝ մի քանի տարեթիվ, պատահական անուն… 
  • Մենք ամեն ինչից կտրված ենք, մեր ունեցածը միայն մեր սրտերն են: 
  • Միշտ մանրուքներն են, որ բացատրում են ամեն ինչ… մեծ արարքները ոչինչ չեն բացատրում… 
  • Սերը տանել չի կարողանում բացատրությունները, նրան արարքներ են հարկավոր
  • Նա ուզում է, որպեսզի մնանք ընկերներ: Իսկ ինձ մնում է միայն փոխել սերը ընկերությամբ կամ անհետանալ նրա կյանքից առհավետ: Ես ընտրում եմ երկրորդը: Ինչու՞: Որովհետև այդպես էլ պետք է լինի… Հնարավոր չէ բնակվել ամբողջովին այրված և ածխացած տանը:
    -Ոչ, – արագ ասաց տղան.- միայն ոչ դա: Մնալ ընկերնե՞ր: Աճեցնել փոքրիկ բանջարանո՞ց զգացմունքների հանգած լավայի վրա: Ոչ, դա իմ և քո համար չէ: Այդպես պատահում է միայն փոքրկի ինտրիգներից հետո՝ այն էլ հիմնականում դա բավական կեղծ է լինում: Սերը չեն կեղտոտում ընկերությամբ: Վերջ, ուրեմն վերջ: Զղջումը աշխարհում ամենաանօգուտ բանն է: Մարդ ոչինչ չի կարող վերադարձնել, դա անհնար է: Ոչինչ առհասարակ հնարավոր չէ շտկել: Այլապես մենք բոլորս սրբեր կլինեինք: 

  •  Մարդ

    • Մարդն ազատ է զգում իրեն միայն այն ժամանակ, երբ այլևս չկա այն, ինչի համար ինքն ապրում էր: 
    • Մարդը հակված է վստահել նրան, ում չի ճանաչում, դա նրա անբաժանելի հատկություններից մեկն է: 
    • Մարդը ծերանում է միայն այն ժամանակ, երբ ոչինչ այլևս չի զգում…
  • Ինչ կարող է մարդը մյուսին տալ, բացի մի քիչ ջերմությունից… Եվ ինչը՞ կարող է դրանից ավելի լինել…
  • Ինչ մարդ մոռանում է, հետագայում դրա կարիքը զգում է ամբողջ կյանքում: 
  • Երբ մարդ մեռնում է, մի տեսակ կարևոր է դառնում, իսկ երբ կենդանի է, ոչ ոք նրանով չի հետաքրքրվում…
  • Մարդը մեծ է իր մտահաղացումերով, սակայն թույլ է դրանք իրականացնելու մեջ: Դրանում է մեր և դժբախտությունը, և հմայքը: 
  • Երբ մարդ կյանքում գրեթե ոչինչ չի ունենում, ամեն չնչին բանին սկսում է մեծ կարևորություն տալ: 
  • Կանայք

    • Կնոջը կամ պետք է աստվածացնել, կամ թողնել ու հեռանալ: Միջին դրություն գոյություն չունի: 
    • Տարօրինակ է, թե կինը որքան սքանչելի կարող է մնալ նույնիսկ իր ստորությունների մեջ: 
    • Կանանց երբեք պետք չի ինչ-որ բան բացատրել, բրանց հետ պետք է գործել:
    • Կինը, ով պատկանում է ուրիշին, հինգ անգամ ավելի ցանկալի է, քան նա, ում կարելի է հասնել, տարօրինակ է...

    Կյանք

    • Ամենամեծ ու անհավատալի արկածը մեր օրերում` խաղաղ ու պարզ ապրելն է: 
    • Եթե ձեր երազանքը հեշտությամբ է ի կատար ածվել, կնշանակի՝ դա անպետքություն էր, այլ ոչ թե երազանք:
    • Կինը սիրուց խելացի է դառնում, իսկ տղամարդիկ կորցնում են գլուխները
    • Եթե դեռ ցանկանում ես ապրել, կնշանակի, որ դեռ սիրելի ինչ-որ բան ունես: Այդպես, իհարկե, դժվար է, բայց միևնույն ժամանակ հեշտ է: 
    • Աշխարհի դժբախտությունը հենց նրա մեջ է, որ մենք չենք զգում մեր գործողությունների հետևանքները…
    • Իսկ գիտե՞ք, թե ամենասարսափելին որն է: Իբրև գաղտնիք ձեզ կխոստովանեմ, որ ամենադժվարն այն է, երբ վերջիվերջո ամեն բանի հետ համակերպվում ես:
    • Իսկ խնայողությունն ինչի՞ համար է... Չէ՞ որ քեզ նույնպես չեն խնայում: 
    • Կյանքը նկատի չի ունեցել մեզ կատարյալ դարձնել: Ով կատարյալ է, նա պատկանում է թանգարանին: 
    • Միշտ իրավացին նա է, ով առաջինն է հարված հասցնում: 
    • Հրաժեշտի ժամանակ ամենաճիշտ բանը գնալն է:  
    • Այն ժամանակ մնում է լոկ դատարկ մի ամայություն: Հետո այդ ամենը անցնում է, և մարդ նորից սկսում է կամաց-կամաց վերակենդանանալ… 
    • Մոռանալ: Մի տես, թե ինչ խոսք է: Ո՞վ կարող է ապրել առանց մոռացության: Սակայն ո՞վ կարող է մոռանալ այն ամենը, ինչ ինքը չի ուզում հիշել: 

    Հետաքրքիր փաստեր Ռեմարկի կյանքից

    • Ռեմարկի իսկական անունը Էրիխ Պաուլ Ռեմարկ է: Նա անումը փոխել է մոր մահից հետո` 1918 թվականին:
    • Ռեմարկը այնքան էր ամչում իր առաջին հրատարակչության համար («Երազների դասականը), որ ինքն ամբողջությամբ գնեց բոլոր գրքերը
    • «Արևմտյան ռազմաճակատում անփոփոխ է» վեպը Ռեմարկը գրել է 6 շաբաթվա ընթացքում
    Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
    print Տպել