
Եսս հոգնել է իմ «ես»-ի ձեռքից,
Եսս՝ եսական ու խանդոտ այնպես,
Խաղում է քամին լիալուսնի հետ,
Սակայն դրանից միշտ մրսում եմ ես:
Եսս լալիս է իմ «ես»-ի ձեռքից,
Ինքն իրեն թաղում իր խորքում այնպես,
Հեռանում ես-ի իր տվայտանքից,
Բայց հեկեկում է վշտահարի պես:
Եսս երգում է լոկ «ես»-ի համար
Ու չի ճանաչում ասես ոչ ոքի,
Չգիտի՝ ինչպես գտնի ինքն իրեն,
Ինչպես իր անձը իրենից պոկի:
Եսս հոգնել է իր «ես»-ի ձեռքից,
Եսս՝ եսական ու խանդոտ այնպես...
... Մեկը խայտում է սառույցի վրա
Բայց նրա տեղակ սարսռում եմ ես:
Նյութի աղբյուր՝ http://www.armdaily.info/2013/09/blog-post_742.html
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել