Այս պահին մտածմունքները շատ են ու անխուսափելի:Նույիսկ չգիտեմ որտեղից սկսեմ և որդեղից եմ վերջացնելու:Բայց ուզում եմ գրել, այս ցանկությունն ինձ քուն չի տալիս:Ես գիշերով եմ գրում այս պահին:Բայց գրելու ցանկությունը ինձ օգնում է արդուն մնալ:Ժամը 03:28 ու ես գրում եմ այն մասին թե ես ինչպես սիրահարությունը ևս մեկ անգամ տարբերեցի:Սեր առաջին հայացքից չկա մոռացեք, առաջին հայացքից սեր, կա միայն առաջին հայացքից հրապուրանք:Սերը սուտ չե բայց ոչ ակնթարթօրեն:Սերը ծնվում է ոչ թե ակնթարթորեն այլ շփումից:Հոգեկան աշխարհի և մարդկային զգացմունքների հավանությամբ լինում է սերը:Սերը սուտ չե այլ իրական, սիրել կարող է միայն բանական:Սիրո նշաններ կգտնես օդում, անմեղ ու հանդարտ քամին է տոթում, տոթում է շոքից սիրո կրակից:Սերը սուտ չե պետք է հասկանալ, սիրող մարդուն դժվար է խորքից իմանալ:Սերը տարբեր է ճիշտ ու համակրանք:Խափում են միմիաց այդ երկու հատկանշյալները, դյուրին կրակո միմիանց քարկոծում, անմայիլ է սիրո պատմությունը , ուղակի քարկոխում տանում է իր մոտ , սերը ճիշտ է ու անմեղ ուղղով, եթե դա գնում է իր տրված գյուղով, գյուղը անմար է դա խղճուկ չե:Գյուղը դա ոչ այլն ինչ է այլ սիրո ճամփի բացատրություն:Դա փոխաբեր իմաստ է կրում, շեղում է սերը մեկ է իր ուղով:Չի սպասում ընտրես ընրում է մենակ:Չի թողնում մտածես գործում է կարծես:Միայնակդարձաձ անչափահասի պես քայլեր է անու կոկիկ ու զետեղ:Չի նայում ուղղուն զզննում է անվերջ, քամու շվացնող զրության պես սերն է չափում:Չես կարծի այդպես մեկ է լուռ է նա:Սրում է կրկին ու նույնիսկ գերիշխում կրկին, բայց մեկ է լուռ է նա չի սիրում բացվել, վախենում է կարծես որ կսպանի հույսերը քամով:Ինչպես քամին է սպանում ծովի երանում, ծովահեններին իր սուլիչ ձայնով, նա սպանում է գեգահերձ ուժով:Մենությունից տխուր բացվում է արահետ ու տանում մի գետ որտեղ լրջացված քեզ են սպասում երկու սեր մրջնացված ու աղեղ սիրով:Սերն է որ ձրի է սուտ չի դե եկեք , եկեք ու տարեք տալիս էմ ձրի , ձրի եմ տալիս սերն իմ մնացած, ինչպես մրգավաճառն իր մրգի ձեռն ընկած կրակ:Սեր եմ գոյացնում իմ կոկիկ սրտում և չունեմ ուղի որ այն ներարկեմ:Մնացել է սրտի մեջ չգիտեմ ուր տանեմ, սերը մեծացավ սպանում է ինձ, պայթելու է սրտս էլ չի դիմանում, իր սերն սփռելու ուղի է փնտրում …