Ահա հերթական նամազի պահին

Նիկոլը դիմեց իր փայ Ալլահին.

Տեսա՞ր Ալլահ, ես ինչ արեցի

Հայոց սուրբ հողը ոնց ավերեցի։

Սուլթան Համիդից ես առաջ անցա,

Թալյաթ փաշային տվեցի անցա։

Կոտորեցի ես 7 հազար հայ պատանի,

Որ հավերժ չկրեն նշանի մատանի։

Դե ասա Ալլահ էլ ինչ անեմ ես,

Որ դու ինձ ընդմիշտ խրախուսես։

Այժմ էլ դեմ եմ ես ելել խաչին,

Ահա իմ թրքացման ապացույցն աշխարհին։

Թիկունքիս ունեմ ք.պ. թրքացած,

Աած, ոստիկան, բերետավոր՝ գազազած։

Քանդում ենք մենք հայոց սահմանը,

Որ թուրքը գա, հանգիստ նստի մեր տանը։

Դե ասա Ալլահ, ինչո՞վ թուրք չեմ ես,

Որ ուղն ու ծուծով նվիրված եմ քեզ։

Խոսք եմ տալիս քեզ, որ այս աշնանը, 

Կքանդեմ հայերի մայրաքաղաքը։

Ալլահ պաշտելի, ինչով ես թուրք չեմ,

Էրդողանի, ալիևի ոտքերն էլ ինչքա՞ն պաչեմ,

Թուրքերի մեջ ինձ պես սրիկա

Երբեք չեք գտնի, Ալլահը վկա։

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել