Շատոնց ժամանակը եկած է հայ կեանքին մէջ՝ ՎԵՐԿՈՒՍԱԿՑԱԿԱՆ ՄՏԱԾՈՂՈՒԹԵԱՆ, ՀԱՄԱՀԱՅԿԱԿԱՆ ԳԱՂԱՓԱՐԱԿԱՆԻՆ... Ճիշդ է որ ժամանակին, կուսակցութիւնները հիմնադրուեցան ծառայելու հայ ժողովուրդին եւ հայոց հայրենիքին....բայց իւրաքանչիւրը (խօսքս կը վերաբերի բոլորին անխտիր) յընթացս դարձաւ շատ անգամ ԻՆՔՆԱՆՊԱՏԱԿ, ազգէն ու հայրենիքէն վեր կառոյց... ՄԵՆՔ ԷԱԿԱՆ ՊԱՀԱՆՋՔԸ ՈՒՆԻՆՔ ՀԱՄԱՀԱՅԿԱԿԱՆ ՏԵՍԼԱԿԱՆԻՆ, որ ուղղորդէ մեր քայլերը, ներշնչէ ու ոգեշնչէ մեզ, առանց հատուածական, խմբակային նկատառումներու....եւ կարենայ այդ ոգիով կերտել, կազմաւորել մեր նոր սերունդը... Այդ պարագային միայն, մենք կրնանք ՄԻԱՍՆԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ, ՀԱՄԱԽՄԲՈՒԱԾՈՒԹԵԱՆ ԵՒ ՆԵՐՔԻՆ ԱՄՐՈՒԹԵԱՆ ՅՈՅՍԸ ՓԱՅՓԱՅԵԼ...

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել