Երկու օր է փոթորիկի մէջ է ՀԱՅ ՀՈԳԻՆ...ամէն մէկը մեզմէ իւրովի կը մեկնաբանէ իրադարձութիւնները, կը զայրանայ, կը վրդովուի, կալեկոծուի....Նման պահերուն, փոթորկայոյզ սրտերը կը գտնեն զիրար, միասնական ապրումի մէջ կը նոյնանան, ՄԷԿ կը դառնան: Իսկ խաղաղ պահերուն, իւրաքանչիւրս կապրի իր կեանքով, երբեմն նոյնիսկ օտարանալով իր հարազատ ԱԶԳԱՅԻՆ ԷՈՒԹԵՆԷՆ....Այո՛, քանզի ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ ՈԳԻ Է ԳԵՐԱԶԱՆՑՕՐԷՆ՝ իր ամբողջ պատմութեամբ, իր անցեալով, ներկայով ու ապագայով...., որ այնքան վառ կարտացոլայ պատմութեան ճակատագրական պահերուն եւ կը միաւորէ բոլորին սրտերը, մեզ կընծայէ ՄԷԿ ու ՄԻԱՍՆԱԿԱՆ...Ամպամած է հայոց երկնակամարը՝ Սուրիոյ մէջ, Լիբանանի եւ այլ գաղութներու մէջ ալ....մեր գոյութեան առանցք՝ հայրենիքի մէջ: ԲԱՐԵՐԱՐ ԱՆՁՐԵՒԸ ԳԱԼՈՒ Է ԱՆՊԱՅՄԱՆ, ԵԹԷ Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻ ԿՐԿՆԵՆՔ ՄԵԾՆ ՆԱՐԵԿԱՑԻԻ ԱՂՕԹՔԸ՝ «ՄԻ ԼԻՑԻ ԻՆՁ ԱՄՊԵԼ ԵՒ ՈՉ ԱՆՁՐԵՒԵԼ»
