Արցախում ապրող հայը 1988-ին կընտրեր, արդյո՞ք, ազգային-ազատագրական պայքարի դժվարին ճանապարհը, եթե մի պահ պատկերացներ, որ տարիներ անց Հայրենիքն առաջնորդելու իրավունք են ունենալու նրանք, ովքեր ոչ միայն անհաղորդ են այդ պայքարի էությանը, այլև նույնքան հակահայ են, որքան մեր դարավոր ու ավանդական թշնամինները...
...Իմ պատասխանն է՝ ԱՅՈ... Որովհետև այլ տարբերակ չունեինք և չունենք... Որովհետև հայ մնալու համար արցախցին պարտադրված է պայքարել... Պայքարել, բայց արդեն ոչ թե մեկ, այլ երկու ճակատով... Չնայած դա ամենադժվար պայքարի տեսակն է, բայց, միևնույն է, ՄԵՆՔ չպետք է ընկճվենք, հատկապես, որ իրականության մեջ արցախցու գիտակցված համառությունից սարսափում է ինչպես արտաքին թշնամին, այնպես էլ ներքին տականքը...
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել