Այս սրիկան 20 և ավելի տարիներ թունավորում էր հոգիները մեր. հանում էր նա մեզ ընդդեմ Արցախի, որ Հայոց հողը հեշտությանմբ ծախի

Կոմիտաս, Շիրազ և մեծն Սևակ,

Ունեիք մաքուր ու ջինջ երազ։

Ուզում էիք ապրի հայը, որ լինի հզոր,

Ու որ արարի գիշեր ու զօր։

Ես դեմ եմ Քոչարյան Ռոբերտին,

Ով չզարկեց նիկոլի ճակատին։

Ես կողմնակից չեմ Սարգսյան Սերժի,

Ով թույլ տվեց սրիկան իրեն էլ մերժի։

Այդ սրիկան 20 և ավելի տարիներ,

Թունավորում էր արդար հոգիները մեր։

Հանում էր նա մեզ ընդդեմ Արցախի

Որ Հայոց հողը հեշտությանմբ ծախի։

Նա ծախեց Արցախն ու Հայոց հողը,

Ու գիտե՞ք ով էր նրան պահողը,

Նրան պահում է հայ ոստիականը,

Ու ՔՊ-ական անբարոյականը։

Կա մի ստահակ՝ սարգսյան գնել,

Սրան հաստատ անբարոյական է ծնել,

Վիժվել է ու մտել ասպարեզ,

Վարվում է ինչպես ողորմելի խլեզ։

Կա ևս մի հողատու՝ սիմոնյան ալեն,

Շատ շուտով կողբա նաև իր բալեն,

Կան նաև մի քանի ՔՊ-ականներ,

Նրանց զավակներն էլ կմնան անտեր։

Ո՜վ հայ ժողովուրդ, ժամն է հատուցման,

Որ պիտի լացեն սրանց պապան ու մաման։

Ելեք քշենք սրանց, աթոռից, պաշտոնից, 

Որ չխորտակեն հայ հողը նորից։

Հայ մայրն ընդունակ է հերոսներ ծնել,

Հայ մայրն ընդունակ է հերոսներ սնել։

Անդրանիկ, Թեհլերյան, Մոնթե ծնողը,

Կպահի իր բզկտված ու սրբազան հողը։