Չեմ հավատում, որ որդի կորցրած մայրը 1,5 տարի հետո մետրանոց կաբլուկներով ու կարմիր շորով խաչիկ- վաչիկ զռռոցի տակ կտռճկեր

Հորս մահից հետո, արդեն 29 տարի, մայրս ոչ մի առիթի ժամանակ չի պարել, ոչ իմ, ոչ քրոջս հարսանիքներին, անգամ 10 տարի սպասած ու երազած առաջնեկ զույգ թոռների` աղջիկներիս ծնվելու առիթով։ Իր կորուստն ու վիշտը ինքն արդեն 29 տարի նաեւ այս կերպ է տանում։ Չեմ հավատում, որ որդի կորցրած մայրը 1,5 տարի հետո մետրանոց կաբլուկներով ու կարմիր շորով խաչիկ- վաչիկ զռռոցի տակ կտռճկեր։ Մեկա, չեմ հավատում։ Խոր կասկած ունեմ, թե դրանք մեր զոհված տղերքի հետ որեւէ կապ ունեն։ Փողին մունաթ...