2020թ․ պատերազմի ամբողջ ընթացքում ոչ մի անգամ չեմ օգտագործել «հաղթելու ենք» եզրույթը՝ նշելով միայն․ «պատերազմն ընթանում է փոփոխական հաջողություններով»։
Պատերազմի մասին փաստերով ՀՀ քաղաքական իշխանությանը սկսեցի քննադատել միայն պատերազմից հետո, և դա բնական է, քանի որ պատերազմի ժամանակ մենք պարտավոր ենք ներքին կայունություն և միասնություն պահպանել, որքան էլ համաձայն չլինենք բազմաթիվ հարցերում։
2021թ․ մայիսից Ադրբեջանի սանձազերծած նոր ագրեսիան ներքին բազմաթիվ քննարկումների ու փոխադարձ մեղադրանքների պատճառ է դարձել, ՀՀ իշխանությունը կրկին մեղադրում է բոլորին, բացի իրենից։
Հուլիսի վերջին մենք փաստացի նոր բախումների մեջ ենք, որի ժամանակ կրկին ինձնից չեք լսի որևէ քննադատություն ռազմական գործողությունների հետ կապված։
Եվս մեկ անգամ պնդում եմ՝ ռազմական գործողությունների ժամանակ անհրաժեշտ է ներքին միասնություն, բայց որևէ պարագայում չի կարելի թույլ տալ, որ ՀՀ իշխանությունը թշնամու հետ կնքի «խաղաղության» (իրականում՝ պարտության) պայմանագիր ադրբեջանական շանտաժի պայմաններում։ Պետք է կանգնել բանակի կողքին՝ միաժամանակ քաղաքականի առաջ դնելով հստակ ու աներկբա պահանջներ։
Պետությունը, հայրենիքը և ազգը առևտրի առարկա լինել չեն կարող։
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել