Պատերազմը վաղուց ընթանում է, և եթե շարունակեք ադրբեջանցիներից մուրալ խաղաղություն, ուրեմն պատրաստ եղեք, որ պատերազմը գալու է ձեր տան դուռը

Չեմ ուզում հիշեցնել՝ երբ հայսատանաբնակ ինչ որ անհայրենրք վիժվածքներ ուրախանում էին, որ «դե Արցախը կտանք ու խաղաղություն կլինի» և վիրավորումեին արցախցիներին , ասում էինք, որ արցախյան պատերազմում պարտվելուց հետո, պատերազմը անխուսափելի ձեր տուն է գալու։

Չեմ ուզում հիշեցնել, որ որքան ձեզ ճղում եք մեջտեղից փորձելով թուրքալեզու ցեղերի հետ քիրվայություն անել, այդքան թուրքական յաթաղանը ձեր երեխաների գլխին կախված է լինելու։

Չեմ ուզում հիշեցնել, որ երբ երազում էիք ադրբեջանցիների և թուրքերի հետ «առևտուր» անելու մասին՝ մենք զգուշացնում էինք, որ թուրքալեզու վիժվածքները ձեզ հետ մտադիր չեն «բարեկամանալու»...խելքի եկեք։

Չեմ ուզում հիշեցնել, որ երբ ադրբեջանցիները մխրճվեցին Հայաստանի ինքնիշխան տարածք ու ԴՈՒՔ չվռնդեցիք նրանց՝ բարբաջելով՝ «ինչ ուզում է լինի, միայն պատերազմ չլինի», ԴՈՒՔ փաստացի կագնեցրեցիք երկիրը պատերազմի առաջ։

Չեմ ուզում այս ամենը հիշեցնել։

Հիմա պարզապես մտածում եմ, թե ինչպե՞ս պետք է դուրս գալ այս ծանրագույն իրավիճակից։

Հա՛, մեկ էլ մի բան՝ չհամարձակվեք հանկարծ կրկին բարբաջել «թե բա կարևորը պատերազմ չլինի»։ Պատերազմը վաղուց ընթանում է և, եթե շարունակեք ադրբեջանցիներից մուրալ խաղաղություն, ուրեմն պատրաստ եղեք, որ պատերազմը գալու է ձեր տան դուռը։

...

Ապագա Կա՛...վայելե՛ք։