Ֆիցջերալդի հարբեցողության և Զելդայի հոգեկան հիվանդության, Սքոթի մասնագիտական վերելքների (վայրէջքների) և Զելդայի հասարակական մեկուսացման ընթացքում Սքոթ և Զելդա Ֆիցջերալդների իրար հանդեպ նվիրվածությունը տևել է ավելի քան 22 տարի: Այս երկու հմայիչ և չափազանց տաղանդավոր գրողների սիրո պատմությունը կարելի է տեսնել նրանց իսկ նամակներում, որոնք հրատարակվել են «Սիրելի Սքոթ, սիրելի Զելդա: Ֆ. Սքոթ և Զելդա Ֆիցջերալդների սիրային նամակները» գրքով՝ 333 նամակներում, որտեղ ներկայացված է Ֆիցջերալդների ամուսնության ծավալուն պատմությունը: Նամակները խմբագրել են Ֆիցջերալդի ուսանողները՝ Ջեքսոն Ռ. Բրայերը և Քեթի Վ. Բարքսը:
1919թ. գարուն, Զելդա Սեյրից Սքոթին
Սիրելիս, խնդրում եմ, մի ընկճվիր այդքան: Շուտով մենք կամուսնանանք, և այս միայնակ գիշերները հավիտյան կվերջանան: Եվ մինչ մենք առանձին ենք, ես սիրում եմ, սիրում եմ օրվա և գիշերվա ամեն մի րոպեն: Այս ամենից միայն ցավ եմ զգում, և չեմ կարող պատմել քեզ այդ մասին: Եթե միասին լինեինք, դու կզգայիր՝ որքան ուժեղ եմ քեզ սիրում: Դու այնքան քնքուշ ես, երբ մելամաղձոտ ես: Սիրում եմ քո այդ տխուր քնքշությունը, երբ քեզ ցավ եմ պատճառել: Դա էր պատճառներից մեկը, որ չկարողացա երբեք ներել
ինձ մեր վեճերի համար, որոնք քեզ այդքան անահանգստացրել են: Այդ թանկ, շատ թանկ փոքրիկ հուզումնալից ապրումները, երբ այդքան դժվարությամբ փորձում էի ստիպել քեզ համբուրել ու մոռանալ: Սքոթ, աշխարհում ոչինչ չկա, որ կուզեի քեզանից ու քո թանկարժեք սիրուց ավելի: Բոլոր նյութական բաները ոչինչ են: Ես չէի ցանկանա թշվառ, անգույն գոյությունս քարշ տալ միայն և ամեն ինչ կանեի քո սիրտն ինձ մոտ պահելու համար: Ես չեմ ուզում ապրել, ես նախ ուզում եմ սիրել և հետո ապրել պատահականորեն: Երբեք չմտածես այն բաների մասին, որ չես կարող տալ ինձ: Դու ինձ էիր վստահել աշխարհի ամենասիրասուն սիրտը, դա շատ հիմար արարք էր, ավելի հիմար, քան երբևէ ինչ-որ մեկն արել է: Ինչպե՞ս կարող ես միտումնավոր ապրել առանց ինձ: Եթե մահանայիր, օ՜, սիրելիս, իմ սիրելի, Սքոթ… Դա նման կլիներ կուրանալուն, ես այլևս կյանքի նպատակ չէի ունենա, կլինեի ընդամենը մի գեղեցիկ դեկորացիա: Չե՞ս կարծում, որ հենց քեզ համար եմ ստեղծված: Ինձ թվում է՝ ես քո պատվերն եմ, որ ուղարկվել եմ քեզ, որ կրես: Ուզում եմ, որ ինձ կրես ինչպես մի ժամացույց, թալիսման կամ փոքրիկ ծաղկեփունջ: Իսկ հետո, երբ մենք միայնակ կլինեինք, ուզում եմ՝ հասկանաս, որ ոչինչ չես կարող անել առանց ինձ… Ամբողջ սրտով սիրում եմ քեզ…Շարունակությունը՝ այստեղ
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել