Աչքերս փակ էին, սակայն զգում էի քեզ այնքա՜ն...
Որքա՜ն որ զգում եմ սեփական մաշկս...
Ու գունազրկված աշխարհից խռով
Փակ էին աչքերս...

Բայց ամուր գրկել ու քեզ էի տենչո՜ւմ...
Քո փակ աչքերում գոնե մի վարկյան,
Ու մի ակնթարդ երազդ դառնալ...

Ու անրջո՜ւմ էի...
Խենթանում կրկի՛ն...

Ինքս ինձնից գաղտնի խորտակած սերը սրտումս սեղմած,
Ես երազում էի երազդ դառնալ..
Ու քի՜չ մանկանալ..
Շա՜տ քիչ մանկանալ...
Ու չմեծանալ էլ բաց աչքերով...
...
Քո փակ աչքերում գտա մի երազ...
Ու իմ բաց աչքի երազները ողջ թաղվեցին կրկին...

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել