1998-ի փետրվարն էր: Բանակում էի: Ամենօրյա կտտանքներ հայկական ձևերով: Օրերը թվում էին անվերջ տարիներ: Մեկ էլ ասացին, որ զորամաս է եկել Ազատ Գասպարյանը:
Մարդկության, մշակույթի հեռավոր մոռացված կղզուց այդ մարդը հայտնվեց բորենիների մոտ և սկսեց ասմունքել:Չեմ մոռանա այդ հանդիպումը:Շնորհակալ եմ, քեզ, Ազատ
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/arthurghazaryan73/posts/564110156968144?ref=notif¬if_t=close_friend_activity
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
