Մի մուխլոժ կա, վսյոտկի, էս ամեն ինչի մեջ։ Խի՞ գիտեինք՝ հաղթելու ենք, խի՞ էր սաղ աշխարհը մեր բանակի ոգով զարմանում, խի՞ չգիտինք, որ արդեն Շուշին տալիս էինք, խի՞ էին կամավորներին տուն ուղարկում, խի՞ սաղ ազգին չներկայացվեց, որ Շուշին տալիս ենք, խի՞ մեր դիմաց չբարձրաձայնվեց էս հարցը, կարող ա սաղս էլ գնում էինք...
Նիկոլին բերեցին, որ հողերը տա՞ր... Խի՞ թողեցին, որ տար... Սարքա՞ծ էր էս սաղ, ո՞վ ստիպեց, որ ստորագրի։
Խի՞ 27 տարի չլուծվեց էս հարցը, խի նիկոլը չասեց. «Հրաժարական եմ տալիս, բայց չեմ ստորագրում էս թուղթը», խի՞ չտարավ էս հարցը ԱԺ, բոլորով ժողովրդի հետ լուծում տային... Խի՞...
Թե՞ իսկապես մնացած զինվորների կյանքը փրկելու հարց էր։
Մեղրիի միջանցքը ի՞նչ կապ ունի Արցախի օկուպացված շրջանների պայմանագրի հետ... Ախր դա երբեք չի եղել բանակցությունների սեղանին...
Էս հարցերի թափանցիկ պատասխանը ժողովրդին ո՞վ ա տալու ու ե՞րբ...
Քաղաքացիական պատերազմ սկսելու փոխարեն կարող ա պետք ա գնալ, խախտել էդ բ**ի տղա պայմանագիրն ու հետ վերցնել Շուշին...
Սպասենք... Ինչքա՞ն բայց...
Մտածում եմ բարձր էլի։
