Մոնղոլական մեծ կայսրությունում շատ օրենքներ կային, որոնց հեղինակը հենց ինքը ՝ Չինգիզ Խանն էր: Ըստ էության, հրամանագրերը կրում էին արգելող բնույթ, քանի որ դրանք սահմանում էին բազմաթիվ պայմաններ, որոնք հնարավոր չէր խախտել:
Օրենքների ցուցակ
Օրինակ ՝ զինվորներին արգելվում էր լվանալ ամանները և հագուստը: Ինչպես գրում է Լ. Յուզեֆովիչը «Կռունկներ և թզուկներ» գրքում, պատիժը շատ դաժան էր, հաճախ գործը ավարտվում էր մահով: Փաստն այն է, որ մոնղոլ ցեղերը հետևում էին հասարակության մեջ արմատավորված վաղեմի ավանդույթներին: Ա.Գրիբովի «Չինգիզ Խանի մեծ Յասա» աշխատության մեջ կարող ենք տեսնել գահին բարձրանալուց հետո 1206-ին իշխանի կողմից ընդունված բոլոր օրենքները: Առաջին հերթին ուշադրություն է դարձվել քաղաքացիների անվտանգությանը `փողոցային և կենցաղային կողոպուտների քանակը նվազեցնելու համար:
Առօրյա կյանք
Այստեղ սկսվում է ամենահետաքրքիրն ու զվարճալին: Յասան հռչակեց արգելք `շրջանցելու հրդեհը, որտեղ պատրաստվում էր սնունդ, արգելվում էև նաև ջրի կամ կրակի վրա միզել: Հոսող ջրով լվացք անելը կամ ինչ-որ բան լվանալը նույնպես խստիվ արգելված էր: Ըստ Ֆ. Կրիվինի, զինվորները պարտավոր էին հագնել հագուստը մինչև այն ամբողջովին կկեղտոտվեր, իսկ սպասքը մաքրում էին խոտերով:
Երկրպագություն տարրերին
Ջուրն ու կրակը դիտվում էին որպես աստվածային դրսևորումներ, և դրանց պղծումը համարվում էր սարսափելի մեղք: Ն.Բասովսկայան «Համաշխարհային պատմության բոլոր հերոսները » գրքում գրում է, որ Մոնղոլական կայսրության քաղաքացիները հավատում էին, որ Աստված կպատժի, եթե խոհանոցային պարագաները կամ էլ սպիտակեղենը հոսող ջրի մեջ լվանան: Ի դեպ, նույնիսկ նորածիններին կարող էին լողացնել ծննդյան պահից ոչ ավելի, քան 4 անգամ:
Ներքին մաքրություն
Այս փիլիսոփայությունը հիմնավորված էր նրանով, որ թաթար-մոնղոլները առաջնահերթություն էին տալիս ներքին մաքրությանը, այլ ոչ թե արտաքինին: Կրակը սուրբ տարր էր, նույնիսկ պետության դեսպանները, նախքան խանի հետ հանդիպելը, անցնում էին երկու կրակների միջով ՝ մաքրելով իրենց բոլոր կեղտերից: Այնուամենայնիվ, ամպրոպներն ու կայծակը, որոնք, կարծես, կրակի դրսևորում են, համարվում էին ավելի շուտ աստվածային պատիժ:
Ժանտախտ= Կարմա
Այնուամենայնիվ, հետագայում այդ օրենքներից շատերը հանվեցին: Պատճառը ժանտախտի համաճարակն էր, որը բռնկվեց գլոբալ ոչ սանիտարական պայմանների հետևանքով: Ըստ մի շարք հեղինակների հայտարարություններում ներկայացված տեղեկատվության համաձայն, Կենտրոնական Ասիայում հիվանդությունը սկսվեց այն մակաբույծների բազմապատկմամբ, որոնք ապրում էին մարդկանց մարմնի վրա, մորթյա հագուստի տակ:
