Ես դիմում եմ մոլորակի վրա բնակվող բոլոր հայերին, մեր ՀՀ-ում ապրող հայ ազգին՝ էն մարդկանց, ովքեր խղճահարությամբ են նայում ծեծված ադրբեջանցիներին կամ նրանց, ովքեր ասում են՝ մի քանի հոգով պետք չէր ծեծել ադրբեջանցիներին, պահանջում եմ՝ այդպիսի հայերը, երբ խմում են հայոց բանակի ու հայ սպաների կենացը, երբ խմում են Եռաբլուրում քնած մեր հերոսների կենացը, ովքեր 90-ականներից մինչև այսօր տարբեր ժամանակահատվածներում ընկել են թշնամու գնդակից, երբ խոսում է ձեր մեջ հայրենասիրությունը, ու ամեն տարի հարգանքի տուրք եք մատուցում Եղեռնի հիշատակին, երբ եռագույն եք բարձրացնում ու գոռում եք «մարդասպան Սաֆարով», որը կացնահարել էր քնած Գուրգեն Մարգարյանին, ովքեր ամեն առիթին բարձրացնում են բաժակ և խմում են սպաների և տարբեր ժամանակների գերագույն հրամանատարների կենացը, ուրեմն կխնդրեմ էդպիսի մարդկանց խղճահարական հայացքներով չնայեն թուրք բաշիբոզուկներին և չասեն, որ 10 հոգով թուրք են ծեծում, ի՞նչի այդ մարդիկ սահման չեն կանգնում։ Հիմա ես եմ հարցնում, երբ Քյարամ Սլոյանին թուրքը գլխատում էր, ի՞նչի զենք չվերցրիք ու չկանգնեցիք Քյարամի ու Ռոբերտ Աբաջանի և մնացածի կողքին։
Հ.Գ. Հարգանքս բոլոր հայերին, ովքեր տարբեր ժամանակահատվածներում սատկացրել ու ոտնատակ են արել թուրքին։
