Էսօր մի իշխանամետ ընկեր բողոքում էր, որ իր իսկ կողմից միտված իշխանությունները նորմալ չեն պայքարում համավարակի դեմ։

Ես էլ, բարեբախտաբար, հիշեցի մի շատ հին ու բարի պատմություն հայ իրավաբանական աշխարհի ամենակոլորիտային կերպարներից մեկի՝ երջանկահիշատակ Վլադիմիր Նազարյանի «պրակտիկայից» ու պատմեցի։

Նազարյանն իր ծանոթներից մեկի համար բարեխոսում է մի շատ խիստ դասախոսի՝ խնդրելով մի «կոտրած 3» դնել լիկվիդին։ Դասախոսն էլ (պայմանական անվանենք Պետրոս) խոստանում է՝ եթե պատասխանի, կնշանակեմ։

Նազարյանը ջղայնանում է. «Լսի, Պետրոս, եթե իմանամ՝ գիտի ու չի պատասխանում, է՞։ Հե՛րը կանիծեմ»։

Թե ինչի՞ նեղացավ…

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել