Միակ կարևոր փոփոխությունները, որոնք հանգեցնում են քաղաքակրթությունների նորացմանը, կատարվում են գաղափարների, հասկացությունների և հավատալիքների մեջ: Պատմական մեծ իրադարձությունները մարդկանց մտքում անտեսանելի փոփոխությունների միայն տեսանելի հետևանքներն են: Պատմությունը մեզ ասում է, որ հենց որ բարոյական ուժերը, որոնց վրա հիմնված էր քաղաքակրթությունը, կորցնում են իրենց իշխանությունը, վերջնական ոչնչացման գործն ավարտվում է անգիտակից և դաժան ամբոխով, իրավամբ կոչված բարբարոսներ:
Քաղաքակրթությունները ստեղծվել և պաշտպանվել են մի փոքր բուռ մտավոր արիստոկրատիայի կողմից: Ամբոխի ուժը ուղղված է միայն ոչնչացմանը: Ամբոխի գերիշխանությունը միշտ ցույց է տալիս բարբարոսության մի փուլ: Պոպուլիստ ղեկավարները վերահսկում են ամբոխին ոչ թե փաստարկների օգնությամբ, այլ միայն պուչ ու սին կոչերի օգնությամբ: Կան այնպիսի անհատներ, ովքեր ոգեշնչում են ամբոխին իրենց գործողություններով, և անգիտակից զանգվածը նմանակում է նրանց: Հավատալ հեղափոխական բնազդի տարածվածությանը ամբոխի մեջ՝ նշանակում է չիմանալ նրա հոգեբանությունը: Միայն այս բնազդների արագությունն է մոլորեցնում: Վրդովմունքի և լուծման ցանկության պայթյունները միշտ էլ հսկայական են ամբոխի մեջ: Ամբոխը չափազանց վերահսկվում է անգիտակից վիճակում, և հետևաբար, նույնպես ենթակա է դարերի ժառանգականության ազդեցությանը, որպեսզի իրոք ծայրահեղ պահպանողական չլինի: Մնալով իր համոզմունքներին՝ ամբոխը շուտ հոգնում է և բնազդաբար ստրկություն է փնտրում:
Հ.Գ. Ամբոխը ունակ է մտածելու միայն պատկերներով, և միայն պատկերները կարող են նրան կերակրել, կշտացնել կամ սարսափ առաջացնել նրա մեջ:
