2050 թվականին մենք պետք է ունենանք հայկական արտադրության առնվազն 5 օսկարակիր ֆիլմ, սկսում ենք այդ ճանապարհը Տորոնտոյի կինոփառատոնից։ Վստահ եմ, մեծ միջազգային հաջողություն է ունենալու այս ֆիլմը, քանի որ որևէ մեկը չի ցանկանում լինել միայնակ, իսկ մեր ֆիլմը կակ ռազ կոչվում է «Ես միայնակ չեմ»։ Այո՛, 2050 թվականին որևէ մեկը միայնակ չի լինելու, քանի որ 5 միլիոնից ոնց էլ չլինի մեկի դուրը կգա, աղջիկ չլինի՝ տղա կլինի, էդ ժամանակ վաբշե խնդիր չի լինելու դա, հետերոսեքսուալ ա մնալու մենակ Շուռնուխը՝ թանգարանի տեսքով։ Մի խոսքով, շատ խորացա, գրավում ենք կինոաշխարհը։ Դմփ-դմփ , դե, մնացածը գիտեք։

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել