Ես ուզում եմ իմ հայրենակիցների հետ համաձայնվեմ:
Այո, նորմալա, որ մարդ կարա որոշի՝ «Կյանքի խոսք» աղանդի հետևորդ դառնա ու իրա կյանքը ապրի:
Շաաաատ նորմալա, բայց մեր մենթալիտետի համար նորմալ չի, որ էդ մարդը դառնա հանրային դեմք ու մի հատ էլ դրա մասին գլուխ գովա:
Բա շարունակեմ:
Այո, նորմալա, որ մարդ կարա գոմիկ լինի, լեսբիանկա լինի, տո վապշե գոմիկալեսբիանկա լինի, դա շատ նորմալա ու ամեն մարդ ինքնա որոշում, թե ոնց իրան հաճույք պատճառի, բայց էդ անտեր մեր մենտալիտետը չի թողնում, որ մենք դա համարենք նորմալ:
Նորմալա, որ հարևանդ հարստանումա, բայց դու չես նախանձում: Այո, դա էլա նորմալ, բայց մեր մենթալիտետով դրա ձևը չկաաա, ըստ մեր մենթալիտետի՝ պդի նախանձենք:
Սենց կարամ շատ բաներ ասեմ, որ իրականում նորմալա, որ իրականում ամեն մեկն ինքը կարա որոշի, բայց երբ հարցը հասնում է հանրայինին, հասնում է քննարկմանն ու մեր մենթալիտետին, շատ նորմալ բաներ շատ նորմալ ձևով մեր հանրության համար աննորմալա դառնում:
Սաղդ դառել եք ազատամիտ, ու ամեն ինչ ձեր համար նորմալա, ու ոչ նորմալի կողմնակիցներին էլ գեղցի եք ասում:
Յա, բա բարև ձեզ, ո՞ւր էիք, չկայիք։ Բա շուտ գայիք, բա շուտ հայտնվեիք․․․
Բոլորդ դառել եք հանդուրժող ու ուրիշի իրավունքները... Սիրում եմ բոլորիդ, դե որ տենց պուպս եք դառել:
Ապրեք:
Բայց դե իրականությունը էնա, որ քաքն եք ընկել, չեք կարա ինքներդ ձեզ քրֆեք հանրային կերպով, որ ձեր պատճառով սաղ քաքմեջա եղել, դրա համար դառել եք հանդուժող:
Դե ինչ, վայելեք, գժուկներ:
