Իմ կողմից ամենօրյա սպառման ապրանքը՝ կաթնամթերքը, թանկացել է, ինչի կապակցությամբ իմ դժգոհությունն եմ արտահայտում հետևյալ կերպ՝ «թալա՞ն է, ի՞նչ է», այնուհետև հետաքննչական ջիղերս գործադրելով՝ հասկանում եմ, որ ամեն ինչ արվել է հետընտրական շրջանում երևանցիներին տված կաշառքը «հետ ստանալու» նպատակով:
Այսինքն՝ երևանցին փորձեց ընտրակաշառքով դատարկել իշխանության լեցուն կուրծքը՝ մոռանալով, որ ընտրությունից հետո այդ նույն իշխանությունը «կթելու է հենց իրեն»:
Տրամաբանությունն ինձ հուշում է, որ երկու կողմերը պետք է որ գոհ լինեն, իսկ միակ տուժողը ես եմ. ընտրակաշառք չեմ վերցրել (մեղա՜յ, Աստված), բայց կաթնամթերքը սպառելու եմ թանկ գներով:
Հ.Գ.: Փաստորեն համատեղ կթվորական գործունեությունից տուժում եմ միայն ես, իսկ ինձ էլ մնում է միայն հայհոյել երկու կողմին էլ:
