Հետաքրքիր է, թե այդ ձեր ստատուսներում ինչներդ էք տենց ցնծությամբ նշում, որ հաղթանակը. ծերությունը աղքատության մեջ անցկացրած ու կիսասով մահացած վետերանների հիշատակը, թե դատարկվող երկրի "փառապանծ" հաղթանակները: Հաղթանակածները, փոխանակ մնային այնտեղ , որտեղ պետք է սթրվեին ու վայելեին իրենց "ազատագրված" երկիրը, տեղափոխվեցին Երեվան, մի հատ լավ Հայաստանն էլ թալանեցին ու հիմնադրվեցին Իտալիաներում ու Ամերիկաներում, Ռուսաստանների կրիմինալի հետ միաձուլվելով , մեկ-մեկ էլ ձեռի հետ այցելում են իրենց կալվածքները "հաղթանակած" Հայաստանում: Հայաստանի բնակչության կեսը արտաքսեցին իրենց երկրից, 300 000 հայեր Ադրբեջանից սարքեցին թափառական, անտուն, ոչ իրենք ապրեցին իրենց հաղթանակած հողում, ոչ ուրիշներին թողեցին ապրեն (ձեռի հետ էլ մի միլիոն ադրբեջանացի արտաքսեցին իրենց տներից): Ծիծաղում է նա, որ վերջինն է ծիծաղում:
