Մտել էի գրախանութ` գրքեր առնելու։ Նայում եմ՝ ինձ հետաքրքիր ու անհրաժեշտ, նույնիսկ շատ անհրաժեշտ բազմաթիվ գրքեր կային, բայց սարսափելի թանկ։ Թանկ, որովհետև տպագրված են բոլորովին անիմաստ թանկարժեք թղթի վրա, կոշտ կազմով։ Միայն կոշտ կազմը գրքի մեկ օրինակի ինքնարժեքը բարձրացնում է առնվազն 500 դրամով, էլ չեմ խոսում ծանրության, պոկվելու, աշխատատարության ու անհարմարության մասին։
Ասենք՝ Ա-Դոյի գիրքը, որը միայն տեքստ է, ո՛չ լուսանկար կա, ո՛չ բան, կոշտ կազմով, 115 գրամանոց կավճապատ թղթի վրա տպագրելու իմաստը ո՞րն է։ Ա-Դոյի գիրքն էս երկրագնդի վրա գնելու են մի 20-30 հոգի, որոնցից մեկը ես եմ (արդեն՝ ես էի), բայց 9000 դրամ տալու իմաստը չեմ տեսնում։ Եթե գնամ, գրադարանից վերցնեմ, բերեմ, լուսանկարեմ ու pdf սարքեմ, մի 10 անգամ ավելի էժան կլինի։ Կամ Թեոդիկի գիրքը թանկարժեք տպագրությամբ վերատպում եք (սկան արած էջերով ու գունավորած), աստղաբաշխական գինը դնում եք, որ ի՞նչ անեք։ Դրա համար էլ այդ գրքերը մի քանի տասնամյակ կմնան գրախանութներում։