Երազից մինչև Բաբայան խաչմերուկ նայեցի. (պարապ չէի, տենց էր ճամփաս): Ջահել աղջիկներ էին: Մոտեցան մի կնոջ: Կինը փոխեց ուղղությունը: Մոտեցան մանկան սայլակով զբոսնող աղջկա. ոնց որ աղջիկը հայհոյեց, որովհետև սովորականից արագ հեռացան: Մոտեցան թերթի կրպակի մոտ կանգնած պապիկի. ձետնափայտի վեր բարձրանալուց հասկացա, որ պապին Պապի ա: Նկատեցի, որ պապին «Հայկական Ժամանակ» էր առել: (Դե հիմա, լավ էր արել, զատո թերթի տակ չի կարդա ուրիշների թողած տուֆտա քոմենթները): Ոփշըմ էս երկու հոգին մինչև Բաբայան խաչմերուկ (մոտ 1կմ) քոռ ու փոշման քայլեցին: Հետո մեր ուղիները բաժանվեցին: Հա հենց տենց. ձևով մը կաթոգին:
Պրոբլեմ են մնում այգիները: Մանավանդ Արմենիա բժշկական կենտրոնի դիմացի այգին: Դե չէ, էլի ռեակցիա տվող չկա, ուղղակի նստարանների մեծ մասը գրավել են: Առաջ թե զույգերով էին նստում, հիմա թաք թաք:
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
