1. Հիվանդությունը պաշտոնապես կարելի է հայտարարել ախտորոշված միայն լաբորատոր ախտորոշումից հետո, չնայած որ դաբաղ հիվանդության ախտանիշներն այնքան տիպիկ են, որ մասնագետ անասնաբույժը առաջին հերթին պարտավոր է կասկածել դաբաղ, որից հետո կատարել նմուշառում մարզի տեսուչի ներկայությամբ, կամ տեսուչն անի այդ նմուշառումը և տեսուչի մակագրությամբ տարվի լաբորատորիա։ Ի դեպ, տեսուչը ՍԱՊԾ աշխատակից է, անասնաբուժական 2 լաբորատորիաները նույնպես ՍԱՊԾ կազմում են։
2. Եթե ՍԱՊԾ-ն պնդում է, որ լաբորատոր ախտորոշում չի արվել, հարց է առաջանում՝ ինչու՞, ովքե՞ր են մեղավոր, որ մեկ շաբաթ է՝ ոչինչ չի արվել։
3. Ենթադրենք, որ իրականում կա դաբաղի բռնկում, այս դեպքում ո՞վ է մեղավոր, այստեղ մի քանի տարբերակ կա։
ա) գյուղի անասնաբույժը, ով պարզապես չի կատարել պետպատվերով նախատեսված պատվաստումը, կամ կատարել է պատվաստանյութի հետ աշխատանքի կանոնները խախտելով (ջերմային ռեժիմ, դոզավորում և այլն)
բ) գյուղացին, ով չի ցանկացել, որ իր կենդանիները պատվաստվեն (մի զարմացեք, նման դեպքերը շատ են, պատճառներն՝ անհեթեթ), եթե անասնաբույժը նույնիսկ չի եկել պատվաստելու, նույնպես գյուղացին է մեղավոր, պարտավոր էր տեղյակ լինել, որ դաբաղի դեմ պատվաստումն անվճար է, և ստիպեր անասնաբույժին, որ վերջինս կատարեր իր աշխատանքը։
գ) Գյուղապետը, ով պարտավոր է աջակցել այդ անասնաբույժին, միջոցառումները պատշաճ կատարելու։
դ) ՍԱՊԾ մարզային կառույցի տեսուչը, ով պարտավոր է վերահսկել պետպատվերի շրջանակներում իրականացվող բոլոր կանխարգելիչ միջոցառումները և անասնաբույժի կողմից ներկայացվող հաշվետվությունը մակագրեր՝ հավաստելով կատարված աշխատանքի իսկությունը։
Նյութի աղբյուր՝ https://www.facebook.com/georgi.avetisyan/posts/1555838401104324
Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print
Տպել
