Իմաստախոսք

Կարևոր է ոչ թե հաղթանակը կամ պարտությունը. ավելի կարևոր է ըմբռնել անբասիր պայքարելու ընկալման ուրախությունը:

Ըմբռնման աճը ձեռք է բերվում հետազոտվող համակարգի ընդլայմամբ, այլ ոչ թե առանձին մասերի տրոհումով:

Կյանքի ճանապարհը պետք է որպես նետի հետագիծ լինի, ոչ մի կասկած և տատանում, ներքնապես զգալ է պետք ուղղությունը:

Կյանքը պետք է անցնել ինչպես անդունդի վրայից ձգված լարի վրայով` գեղեցիկ հոգատարությամբ, զգույշ և սրընթաց:

Սեփական ոգու մեջ պետք է փնտրել հզորանալու գաղտնիքը:

Չկան ոչ մեծ, ոչ փոքր բաներ: Տարածություն նետած զգացմունքները՝ որպես բումերանգ, վերադառնում են դեպի աղբյուրը: