Մեր ծանոթության   մի  քանի  ամիսներն  իմ կյանքի  լավագույն  պահերն  էին , պահերն  էլ  անցան  չքվեցին : Երբ  կողքիս  էիր  զգում  էի  որ  աշխարհի  երեսին  ապրում  է  մեկը  ,  ում  կարող  եմ  վստահել  ու  հավատալ , ում  օգնությանը  կարող  եմ  դիմել : Ավաղ երջանկությունս  երկար  չտևեց : Լոկ  մի  հայացքով  գերեցիր ,  սիրտս  քեզ  հետ տարար , այնքան  թանկ  դարձար  ինձ  համար , որ  կողքիտ  լինելու  անվերջ  ցանկությունս  պարուրեց  մարմինս  ու  հոգիս , գեթ  մի  հայացքով , լոկ  մի  վարկյանով  աշխարհը  շրջեցիր , ստիպեցիր  այլ  աչքերով  նայել  կյանքին :  Քո  մի  հայացքով   սիտս  թրթռաց  , մի  զգացմունք  արթնացավ  , որին  ծանոթ  չեմ  եղել  մինչ  քեզ  հանդիպելս :  Հավատում  ու  վստահում  էի  , բայց  դու  թողեցիր  ու հեռացար ....
Այժմ  ես  կարոտում  եմ  քեզ ... Շատ  եմ  կարոտում ...Ու  չնայաց  ինձ հետ  դաժան  վարվելուդ      ` ես  քեզ  ոչ  մի բանում  չեմ  մեղադրում :  Ավելին  ,  ինձ  եմ խեթ   աչքով  նայում  ,  որ  չկարողացա  քեզ  կողքիս  պահել :  Հավատա  ` առաջվա  պես  սիրում  ու  սպասում  եմ  քեզ , բայց  ես  այլևս  առաջվանը  չեմ : Չգիտեմ : Սերդ  չի  մարել  արդյոք ,  առաջվա  նման  խենթ  ես  ,  թե  ոչ : Հուսով  եմ  `  ոչինչ  չի  փոխվել  քո  մեջ  , Աստված  է  վկա  `  որ  քեզ  հետ  անցկացրած  ժամանակը  հեքիաթ  էր  ինձ  համար :  Այդ  հեքիաթը  ես   չեմ  մոռանա ,  այն  հավերժ  կպահեմ  սրտիս  անկյունում :  Թանկ  էր  մեր  սերը , պահպանել  էր  պետք :  Ճիշտ  է  ես  քեզ  շատ  եմ  կարոտում  ,  բայց  ես  էլ  երջանիկ  լինել  եմ  ուզում ,  վերջակետ  դնել  անցիալին , հոգնելեմ  անվերջ  ներելուց և  արցունքով  ապրելուց : Չգիտեմ  իմ  հեքիաթին վերջաբան  կլինի  թե  ոչ ,  բայց  ինչ  էլ  որ  լինի ես  քեզ  չեմ  մոռանա  ու  զուր  չեն  ասում  առաջին  սերը  չի  մոռացվում ,  այն  միշտ  էլ  հիշվում  է  կյանքի  ընթացքում :  Չէ   որ  դու  ինձ սովորեցրեցիր  սիրել  ու  զգալ  սիրո  քաղցրությունը :  Արդեն  բավական  է .... <<  Մնաս  բարով իմ  չիրականացված  երազանք >> ..
                       Խենթանում  եմ  քո պատճառով 
Ու  քեզ  համար  խենթանում  ու  հասկանում , 
Որ  կարոտը  մի  գույն  ունի , 
Ու  դա  գույնն  է  քո  աչքերի ....
                   
                                    Հեղ.`  Արփինե  Մարկոսյան 

Կայքում տեղ գտած մտքերն ու տեսակետները հեղինակի սեփականությունն են և կարող են չհամընկնել BlogNews.am-ի խմբագրության տեսակետների հետ:
print Տպել